از رویایی نیمه تمام تا شیرینی طلای جهان و تلخی بازماندن از مسابقات آسیایی

اگر بخواهیم از قهرمان یک دهه اخیر کاراته ایران نام ببریم، نمی توان نام «سحر کرجی» دارنده مدال طلای دانشجویان جهان را فراموش کرد. سحر کرجی که در مدت بسیار کوتاهی طلای تکرار نشدنی دانشجویان جهان را برای کاراته ایران به ارمغان آورد و سپس مربی تیم ملی بانوان در بازی های آسیایی شد.

کرجی در گفت وگو با میجیک از آشنایی با کاراته و آرزوهای نیمه تمام خود در این رشته و لذت تمرین گفت.

چگونه کاراته را یاد گرفتی؟

من در کلاس اول دبستان با انجام یک نمایش به کاراته علاقه مند شدم و از آن زمان کاراته بخشی از زندگی من شد و اکنون تقریبا 25 سال از آن روز می گذرد.

من لباس تیم ملی را در رده سنی نوجوانان می پوشم و هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی در خدمت کاراته ایران بوده و هستم.

اگر به 25 سال پیش برگردید، آیا دوباره کاراته را انتخاب می کنید؟

بدون شک دوباره این راه را انتخاب می کنم، با اینکه در این سال ها بدی های زیادی دیده ام، این راه را انتخاب خواهم کرد.

تلخ ترین خاطره ای که از این سال ها دارید؟

سکوت سنگین و بغض قهرمان کاراته ایران تلخی این خاطره را چند برابر می کند; اما در نهایت در پاسخ به این سوال گفت: از دست دادن بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی تلخ ترین خاطره ای است که تا به حال برای من اتفاق افتاده است.

وی گفت: از مدت ها قبل تلاش زیادی برای حضور در این مسابقه انجام دادم و آمادگی کامل را داشتم. و حتی عملکرد در مسابقات درون اردویی بسیار خوب بود. به طوری که همه مربیان تیم ملی از من حمایت می کنند. اما در نهایت یک دست پشت پرده مانع از اعزام من به مسابقه شد.

از شیرین ترین خاطره ای که داری بگو؟

او بدون مکث و لبخندی شیرین گفت یکی از بهترین و فراموش نشدنی ترین خاطرات کاراته اش کسب مدال طلای دانشجویان جهان در سال 2018 است که تاکنون تکرار نکرده است.

در این سال ها فراز و نشیب های زیادی را پشت سر گذاشته اید، داستان مسیری که طی کردید چیست؟

اختلال همیشه و همه جا وجود دارد. محال است که انسان مسیر حرفه ای را طی کند و از دیگران ناامید نشود. وقتی در مسیر ورزش حرفه ای هستید، دشمنان و رقبای زیادی دارید که برای حذف شما دست به هر کاری می زنند.

من بیش از هر مشکل دیگری نگران این مشکل هستم که چرا از سوی مسئولین استان یزد به اندازه کافی حمایت نمی شوم. من با نام یزد در تیم ملی هستم و به مسابقات اعزام شده ام و تنها از استان یزد هستم که به این مرحله رسیده ام، امیدوار بودم بیشتر مورد حمایت و توجه مسئولان یزد قرار بگیرم اما این اتفاق نیفتاد. من

متاسفانه در آن سال ها استان یزد ارتباط خوبی با فدراسیون نداشت و همین باعث شد که حق من از بین برود و هیچکس در این موضوع مناقشه ای نداشت.

در سالی که به دلیل تصمیم غیرفنی از لیست اعزامی به بازی های آسیایی حذف شدم، اگر مسئولی اعتراض می کرد و این موضوع را امضا می کرد، حداقل می توانستند فدراسیون را مجبور به برگزاری مجدد انتخابی کنند. اما این کم لطفی و عدم حمایت همیشه در ورزش بوده و خواهد بود.

تا امروز بارها تصمیم گرفتم به خاطر این رفتار بد، کاراته را کنار بگذارم و مثل همیشه هیچکس از یزد حمایت و پیگیری نمی کند.

وضعیت کاراته یزد را چگونه می بینید؟

من مسئول تیم ابتدایی دختران استان یزد هستم. در یزد بسیاری از نخبگان ورزشی در رشته های مختلف به ویژه کاراته نیاز به آموزش دارند.

یزد پتانسیل تبدیل شدن به یکی از قطب های کاراته ایران را دارد. زیرا استعدادهای خوبی در این استان وجود دارد و رفاه نیاز به حمایت دارد.

آیا رویای نیمه تمام در کاراته دارید؟

وی در پاسخ به این سوال با صدایی پر از حسرت گفت: من همیشه در کاراته کار نیمه تمام دارم، آرزوی قهرمانی جهان از ابتدای راه قهرمانی با من بود و الان هم وجدانم ناراحت است. . اگر این رویا را محقق نکنم، با خودم یک نبرد درونی دارم تا به خط قهرمانی برگردم و این رویای کودکی را محقق کنم.

برای تبدیل این رویا به واقعیت، آیا به میدان مسابقه بازمی‌گردید؟

من از نظر روحی و روانی برای این مشکل آماده نیستم. چون برای اولین بار مربیگری را در مسابقات آسیایی در سطح پایه تجربه کردم و خدا را شکر نتیجه خیلی خوبی هم گرفتم، تجربه بسیار ارزشمندی برای من بود، چرا که در مدت زمان بسیار کوتاهی به عرصه مربیگری آمدم. سطح ملی و سطح بین المللی

من این ویژگی را در خودم می بینم که این توانایی را دارم که برگردم تا این کار نیمه تمام را تمام کنم، اما فقط باید خودم را از نظر روحی و روانی آماده کنم، اما در استان یزد این اتفاق نمی افتد. چون مطمئنم به خاطر موانع زیاد به آرامش در این یزد نخواهم رسید.

آینده کاراته در ایران را چگونه می بینید؟

کاراته ایران چند سال پیش دوران طلایی را پشت سر گذاشت اما متاسفانه با سقوط آزاد مواجه شد. اما از یک سال پیش با تغییر سیستم مدیریتی و روی کارآمدن آقای نیکوخلصات آینده روشنی برای کاراته ایران رقم خواهد خورد.

چه شد که به استان یزد رفتید؟

به دلیل تحصیلات برادر کوچکترم به همراه خانواده به استان یزد مهاجرت کردم و پس از قبولی در دانشگاه یزد در این استان ماندم و با نام یزد در تمامی مسابقات شرکت کردم.

آیا کلمه ای دارید که متوجه نمی شوید؟

در واقع حرف های زیادی دارم که نمی توانم بگویم که حالا ترجیح می دهم سکوت کنم، همیشه بین من و کاراته یک حسی هست که مانع جدایی من از کاراته می شود و تا به حال این حس را درک نکرده ام. همیشه در ذهنم «می‌خواهم» و در عرصه مربیگری تمام تلاشش را می‌کند تا نسل جدید وارد این عرصه شود تا کلمه «می‌خواهم» به ذهنش خطور نکند.

و کلام آخر؟

پدر و مادرم تنها پشتیبان و مشوق من در این مسیر بوده اند و هر چه امروز در کاراته به دست آورده ام به خاطر پدر و مادرم است.

انتهای پیام