لیست و اطلاعات کامل رستوران های زاهدان

بهترین رستوران های زاهدان را بشناسید

زاهدان با سوزن‌دوزی‌های رنگارنگ و غذاهای محلی خوش‌عطروبو، مقصد سفر جذابی است. پیش از سفر با بهترین رستوران های زاهدان آشنا شوید. خوشبختانه در این سال‌ها خیلی از گردشگران ترجیح می‌دهند به مقصد سفرهایی بروند که کمتر دیده شده‌اند. زاهدان یکی از همین شهرها است؛ شهری با مردم خون‌گرم و مهمان‌نواز، بازاری پر از رنگ و نور و غذاهای محلی خوشمزه.

اگر دوست دارید غذاهای خیابانی زاهدان را امتحان کنید، به چهارراه رسولی سر بزنید. حیف است تا زاهدان بروید و مزه‌ی سمبوسه و فلافل داغ را امتحان نکنید. اما برای میل کردن غذای پرحجم و اصلی باید راهی رستوران‌های خوب زاهدان شوید. از همین الان آماده سفر به زاهدان شوید. تور زاهدان را در به گردی از لحاظ قیمت با هم مقایسه کرده و آفر موردنظرتان را از فروشنده‌های معتبر همکار خریداری کنید.

رستوران هتل جهانگردی

    نشانی: زاهدان، میدان میرجاوه، خیابان جام جم

هتل‌های زنجیره‌ای جهانگردی در همه‌ی شهرها کیفیت خوبی دارند. رستوران هتل جهانگردی زاهدان هم غذاهای خوشمزه سرو می‌کند و کیفیت خیلی خوبی دارد. کافی‌شاپ هتل هم گزینه‌ی خوبی برای صرف چای یا دسر بعد از غذا است.

رستوران ولی عصر

    نشانی: زاهدان، بلوار آزادی

اگر به رستوران ولی عصر می‌روید، فقط به کیفیت غذا فکر کنید. بیشتر مشتریان این رستوران معتقد هستند غذای بسیار خوشمزه‌ای میل کرده‌اند. اما ظاهر رستوران لوکس نیست و فضای پر سر و صدایی دارد. همانطور که گفتم اهالی زاهدان اهمیت زیادی برای خوراک قائل هستند و به‌همین‌دلیل رستوران‌های منحصربه‌فرد این شهر تمام شدنی نیست. ولیعصر یکی از رستوران‌ های زاهدان محسوب می‌شود که در آن می‌توانید غذایی لذیذ، کنار خانواده، میل کنید.

این رستوران دکوراسیون و چیدمانی معمولی دارد و در منو آن انواع کباب‌، مرغ و ماهی همراه با برنج پاکستانی سرو می‌شود. اگر می‌خواهید در این شهر غذایی معمولی با قیمت مناسب میل کنید، پیشنهاد ما رستوران ولیعصر است. اخلاق خوب پرسنل در کنار ویژگی‌های گفته شده، این رستوران را به یکی بهترین رستوران زاهدان با کیفیت معمولی و البته قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه تبدیل کرده است. بسیاری از افرادی که رستوران ولیعصر را پاتوق خود می‌دانند، از کیفیت غذای و طعم آن تعریف‌های قابل‌قبولی داشته و معتقد هستند در برابر قیمت اقتصادی، غذای آن حجم و کیفیت خوبی دارد.

رستوران هتل استقلال

    نشانی: زاهدان: میدان آزادی

هتل استقلال ۴ ستاره است و رستوران آن غذاهای باکیفیتی سرو می‌کنند. سالن رستوران هتل استقلال بزرگ است و ظرفیت تا ۲۵۰ نفر را دارد. اگر برای گشت‌وگذار خود حوالی بلوار آزادی زاهدان بودید و قصد داشتید در رستورانی بهتر از ولیعصر غذا بخورید به هتل استقلال بروید. این هتل ۴ ستاره بوده و می‌توانید در فضای بزرگ و دلنشین آن غذاهای خوشمزه با دیزاین اشتهابرانگیزی را میل کنید.

هتل استقلال سال ۱۳۷۷ افتتاح شد و برای افزایش تنوع و کیفیت خدمات ارائه‌شده به مسافران، سال ۱۳۹۵ بهسازی‌هایی روی ساختمان آن انجام شد. حدود ۲۵۰ نفر به‌صورت همزمان می‌توانند در رستوران هتل استقلال حضور داشته باشند. انواع غذاهای ایرانی و بین‌المللی در این رستوران قابل سفارش است. یکی از مزایای مهم رستوران هتل استقلال سرویس‌دهی کم‌نظیر است که آن را از دیگر رستوران های زاهدان متمایز می‌کند. چراکه در اغلب رستوران‌های وسط شهر زاهدان، رفتار پرسنل و سرویس‌دهی کیفیت متوسطی دارد که چندان قابل‌تعریف نیست، اما کارکنان این هتل برخورد محترمانه و خوبی با مشتریان دارند.

رستوران عمارت

رستوران عمارت چیدمانی با رنگ‌های تند و شاد دارد و غذای ایرانی سرو می‌کند. انواع کباب، ماهی و خورش در منوی سفره‌خانه سنتی عمارت پیدا می‌شود. کیفیت غذاها قابل‌قبول است و کارکنان برخورد خوبی دارند.

رستوران حاج احمد

شاید رستوران حاج احمد چیدمان لوکسی نداشته باشد، اما غذاهای خوب و باکیفیتی ارائه می‌کند. منوی این رستوران شامل غذاهای محلی و پاکستانی هم هست. بنابراین، اگر از کباب و مرغ همیشگی خسته شدید و مایل بودید غذای محلی را امتحان کنید،‌ به رستوران حاج احمد بروید.

رستوران آذربایجان

این رستوران در زیرزمین قرار گرفته است و منوی ایرانی دارد. منوی رستوران آذربایجان شامل انواع کباب، پلو، شویدپلو، ماهی و پیش غذا است و کیفیت آن قابل‌قبول است.

رستوران سنتی مازیار

    نشانی: زاهدان، خیابان شریعتی

رستوران مازیار چیدمان کاملا سنتی دارد. برخورد کارکنان خوب است و دوستانه. غذاهایی که مازیار سرو می‌کند، از کیفیت خوبی برخوردار هستند و شما را راضی خواهند کرد.

مجمتع تفریحی براسان

در مجتمع تفریحی براسان با فضای باز دلپذیری روبه‌رو هستید که تخت‌های جداگانه دارد. کباب و جوجه بیشترین سهم منوی رستوران را به خودشان اختصاص داده‌اند. در رستوران براسان نان داغ و تازه در کنار غذای شما قرار می‌دهند.

رستوران خان جهان

رستوران خان جهان در ظرف‌های رنگارنگش غذای ایرانی و سنتی سرو می‌کند. طعم غذاها خوب است و از امتحان کردن آن‌ها پشیمان نخواهید شد.

رستوران هتل گیلان

    نشانی: زاهدان، خیابان آزادی، چهارراه سعدی

رستوران هتل گیلان منوی متنوعی دارد و انواع غذاهای ایرانی را سرو می‌کند.

پیتزا پاییز

    نشانی: زاهدان، خیابان دانشگاه، نبش دانشگاه ۱

از غذای برنجی که خسته شدید، می‌توانید به پیتزا پاییز سر بزنید. سوخاری، پیتزا و ساندویچ‌ها بالاتر از حد متوسط هستند و مزه و کیفیت راضی‌کننده‌ای دارند. چیدمان پیتزا پاییز مانند فست‌فودهای دیگر با رنگ اصلی قرمز خودنمایی می‌کند.

رد پا

    نشانی: زاهدان، خیابان بزرگمهر

رعایت تنوع در غذا خوردن کار واجبی است. در رد پا سمبوسه و فلافل سرو می‌شود که هم می‌تواند یک وعده‌ غذایی سبک باشد و هم میان‌وعده.

 پیتزا شب

    نشانی: زاهدان، خیابان آزادی، نبش خیابان فرخی

در فست فود پیتزا شب انواع سوخاری، پیتزا و ساندویچ را با کیفیت خوب می‌توانید سفارش بدهید.

پیتزا تورینیو

    نشانی: زاهدان، میدان مشاهیر

یکی از فست‌فودهای خوب زاهدان پیتزا تورینو است که تلاش می‌کند غذاهای باکیفیت سر میز قرار بدهد.

کافه راینو

    نشانی: خیابان امام خمینی، نرسیده به تقاطع آزادی، خیابان امام خمینی ۴۹

یکی از بهترین کافه‌های زاهدان، کافه رینو است که نوشیدنی‌های سرد و گرم باکیفیت سرو می‌کند. این کافه شام، میان وعده و اسنک‌های خوشمزه‌ای هم دارد.

کافه پلاس

    نشانی: زاهدان، خیابان دانشگاه، بین دانشگاه ۸ و پاسداران

خسته که باشید، یک قهوه‌ی خوش‌عطر یا یک میان‌وعده‌ی تر و تازه، حسابی شما را پرانرژی می‌کند. کافه پلاس چیدمان زیبایی دارد و کیفیتش راضی‌کننده است.

غذاهای محلی معروف زاهدان چیست؟ + معروف ترین غذای سیستان و بلوچستان

غذاهای محلی معرف بسیاری از ویژگی های و آداب و رسوم هر منطقه هستند و از همین رو بسیاری از غذاهای طبخ شده در سیستان و بلوچستان ایران متاثر از فرهنگ آنان است. سیستان و بلوچستان، این دیار چهارفصل جدای از داشته های بی شمارش در زمینه تاریخ، تمدن، طبیعت و جاذبه ها، در زمینه مردم شناسی و فرهنگ بومی به ویژه غذاهای محلی حرف های زیادی برای گفتن دارد.

غذاهای محلی این دیار که تا کنونی بسیاری از ذائقه ایرانی ها را به خود جذب کرده است، بر اساس منطقه زندگانی فرق می کند، ساحل نشینان عمان یک غذائی دارند و مردمان سیستان غذائی دیگر. این تنوع غذائی به خوبی می تواند بسیاری از باورها و علاقه مندان به غذای محلی را در بر بگیرد و برای هر ذائقه ایرانی حرفی برای گفتن داشته باشد.

نان

نان یکی از مهم ترین داشته های سیستان و بوچستان که در دو منطقه شمال و جنوب به گونه های متفاوت پخت می شود، طرز پختن این نان به این شکل است که آرد را پس از ورز دادن بسیار، به صورت یک نوار پهن درمی‌آورند و آن را شبیه رولت می‌پیچند تا به حالت مدور در‌آید، آنها را درون یک دیگ مسی کاملاً چرب می‌گذارند و پس از آن در زیر ذغال‌های گداخته تنور می‌گذارند تا کاملاً بپزد.

این نان به رنگ قهوه‌ای در می‌آید و بسیار خوشمزه است، در سیستان این نان را خالی و بدون غذا می‌خورند، نان در بلوچستان، نیز انواع مختلفی دارد. به عنوان مثال، نوعی نان به نام هلکاری ( halekary) که همان چلبک سیستانی است، وجود دارد، جهت پخت آن خمیر درست شده را به صورت قرص‌های کوچکی، در روغن سرخ می‌کنند که مخصوص صبحانه است.

انواع دیگری از نان‌ها مثل لواش، گرده (gerdeh)، سیسرک (syserk)، پناری (ponary) و نان‌هایی که روی تابه پخته می‌شود، نیز در بلوچستان مصرف می‌شود، بلوچ‌ها همراه با نان خورش‌‌هایی نیز مصرف می‌کنند که به آن عموماً واداپ (vadap) گفته می‌شود.

در انواع خورش‌های طبخ شده در بلوچستان، ادویه‌های تند و پیاز فراوان استفاده خاصی دارد و گوشت بز بیشتر از گوشت سایر دام‌ها مصرف می‌شود.

تنوری یا تنورچه یکی از غذاهایی است که عمدتاً جهت مجالس مجلل طبخ می‌شود و آن عبارت است از به سیخ کشیدن یک لاشه کامل گوشت قرمز است. سپس آن را در تنور می‌گذارند.

غذاهای سیستانی

از جمله خورش‌های سیستانی کشک زابلی، اوجیزک ( owjyzak) و آبگوشت است، کشک زابلی ماده‌ای است زردرنگ از ترکیب ادویه، زردچوبه، گندم بلغور شده و دوغ؛ این مجموعه را به مدت یک هفته الی ده روز در کیسة نخی می‌گذارند، سپس آن را درآورده و پس از ورزدادن، پودر می‌کنند و به عنوان یک غذای مقوی مصرف می کنند.

اوجیزک: شبیه اشکنه‌های امروزی است، منتهی در ساخت آن تنها آب و پیاز و روغن و ادویه مخصوص محلی به‌کار برده می‌شود، در تهیه آبگوشت محلی نوعی ادویه که به آن (آچار ačar) می‌گویند، به کار برده می‌شود؛ آچار ترکیبی است از خمیر: پیاز، آرد گندم جوشیده و زردچوبه. آچار به شکل دایره‌های کوچک، خشک و به نخ کشیده می‌شود و به انواع خورش‌ها از جمله آبگوشت، طعم و لعاب می‌دهد.

امروزه با توجه به ارتباط فرهنگ‌ها و بهبود شرایط اقتصادی، تغذیه هیچ‌یک از اقوام منحصر به تهیه غذاهای سنتی نیست، در سیستان و بلوچستان نیز به همین دلیل هم‌اکنون انواع خورش‌ها و پلوها و سایر طعام‌های ایرانی و حتی خارجی در لیست غذاهای رایج مردم قرار دارند.

لندو: ترکیبی از خرما و گندم است که به صورت گلوله های مخلوط تهیه می شود همچنین الگوی پخت قلیفی نان های پیچی هرمی که آن را در درون تاوه ای سرخ می کنند نیز به همین گونه می باشد.

کلوچه: مهم ترین محصولی که نه تنها در سیستان بلکه در بسیاری از دیار دیگر ایران زمین از جایگاه والائی برخوردار است، کلوچه در این دیار به دو نمونه خرمائی و غیر خرمائی پخت می شود که به سبب نوع پخت و ادویه های محلی بکار رفته طرفداران بسیاری در ایران دارد.

غذاهای بلوچی

با توجه به غلبه دامپروری در منطقه عنصر اصلی و محوری غذاهای منطقه بلوچستان را  گوشت تشکیل می دهد. بعد از گوشت این خرماست که برای مردم نقش محوری در تولید خوراکی ایفا می کند.

جالب اینجاست که برخلاف تصور عمومی در دوره کنونی این منطقه محل مناسبی برای کشت برنج است و در مکُران برنج نیز به خوبی کاشته می شود. نکته ای که برخلاف موقعیت جغرافیایی منطقه در رفتار غذایی مردم بلوچستان می توان دید این است که این مردم خیلی کمتر از چاشنی های تند بهره می برند. بلوچستان همجوار با کشور پاکستان است و رفت و آمدهای بسیاری به این کشور و همین طور کشور هندوستان وجود دارد اما رنگ و بوی غذاهای پاکستانی یا هندی خیلی در بلوچستان شدت ندارد.

 چنگال: در واقع پذیرایی عشایر بلوچ از میهمانان با همین شیرینی صورت  می گیرد. آنها از میهمانان خود با چنگال و دوغ پذیرایی می کنند به ویژه در ماه مبارک رمضان این شیرینی، غذای سفره افطار را نیز رنگ و روی تازه ای می بخشد. شاید وجه تسمیه آن از این رو باشد که در تهیه این غذا از چنگ زدن توسط انگشتان دست بهره گرفته می شود. مواد اولیه برای تهیه چنگال، آرد، خرما و روغن حیوانی است. بلوچ ها ابتدا آرد و آب را مخلوط می کنند و در شرایطی که این مخلوط  هنوز به خمیر تبدیل نشده است آن را به ضخامت حدود ۱سانتی متر روی تابه می اندازند و می گذارند تا اندکی خود را بگیرد و بپزد.

اگر این مخلوط آب و آرد نازکتر شود نانی از آن به دست می آید. ولی برای چنگال ضخامت یکسانتی متری مناسب است. پس از آنکه این خمیر نیم پز شد آن را بر می دارند و به تناسب حجمی که می خواهند چنگال درست کنند از این نان نیم پز درست می کنند. بعد خرما را در ظرفی دهن گشاد می ریزند. نان نیم پز را درون همین ظرف خرد می کنند یا به عبارت دیگر تکه تکه می کنند.

این دو را با هم ورز می دهند و چنگ می زنند به گونه ای که هسته های خرما از درون آن بیرون می آید و  می توان هسته ها را جدا کرد و هم نان و خرما را خوب به خورد هم داد.  این کار تا جایی پیش می رود که دیگر نتوان تشخیص داد نان است یا خرما حال نوبت افزودن روغن است. برای افزودن روغن آن را با همراه کمی پیاز خرد شده داغ می کنند و قبل از آنکه روغن چنان داغ شود که پیازها بسوزند آن را از روی شعله برداشته و به مخلوط نان و خرما می افزایند تا این مخلوط نرم شود و نه بیشتر. امروزه چنگال را با خلال بادام و پسته تزئین می کنند و سپس صرف می کنند.