با شهدای بمباران ۲۷ دی دانشگاه تبریز (۳)

شهید هاشم اخترشمار، شهید عباس ارشدی پور، شهید بیاض علی اسدی فرد، شهید یعقوب اسماعیل زاده جیکه، شهید سعید امیرخانی، شهید مهدی امیرکاظمی، شهید سیدمحسن امین جواهری، شهید مرتضی مرتضی جبریور مرتضی، شهید مرتضی جبریور مرتضی، شهید مرتضی جابریور، شهید مرتضی جبریور، شهید مرتضی، شهید مرتضی جابریور، شهید مرتضی، شهید مرتضی جابریور ، شهید حسین شیرین سرند، شهید شیرزاد شریفی، شهید سیدیار صفری، شهید علی فصیح کج آبادی، شهید رحمان کوخ لگری، شهید علیرضا کریمی وفایی پور، شهید غریش شهید محمد حمیدرضا ملکوتی خواه اسامی برترین ها و عناوین علمی دانشگاه تبریز هستند. در 27 دسامبر 1965.

مدیریت کارگاه های فنی دانشگاه تبریز در آن زمان بر عهده جهاددانشگاهی آذربایجان شرقی بود.

در زیر چکیده ای از زندگی نامه و وصیت نامه تعدادی از دانشجویان شهید دانشگاه تبریز را می خوانیم؛

شهید سعید امیرخانی

شهید سعید امیرخانی در سال 1341 در خمینی شهر استان اصفهان به دنیا آمد. وی در سال 1364 برای تحصیل در رشته مهندسی مکانیک وارد دانشگاه شد.

شهيد اميرخاني در ماه مبارك رمضان چشم به جهان گشود و با تعاليم اسلامي پدر و مادر و ظهور جواني در فرهنگ انقلاب اسلامي پرورش يافت و به درستي در راه راه خود پيوست. استاد و در قربانگاه عشق و نماز به شهادت رسید. .

شهيد اميرخاني پس از پايان تحصيلات متوسطه وارد دانشگاه صنعتي اصفهان شد و تحصيلات عاليه خود را ادامه داد، اما چون روحش سرشار از تعليمات فطري و دنيوي نبود، اين مدرسه را رها كرد و به شهادت صحيفه بازگشت. جبهه کردستان را با خون سرخ آشنا کرد و در یک عملیات قهرمانانه پس از وارد آوردن ضربه ای به دشمن به شدت مجروح شد و به همین دلیل دقیقاً صد روز در بیمارستان بستری شد.

اما با وصیت سعید تسلیم مشکلات دنیا شد، پس از این مرحله مجدداً در کنکور شرکت کرد و در سال 64 وارد دانشگاه تبریز شد و سرانجام در 6 دی 1344 لقب شهادت را دریافت کرد. .

شهید بیاض علی اسدی فرد

شهید بیاضعلی اسدی فرد در سال 1329 در یکی از محله های قدیمی شهر تبریز در خانواده ای کم بضاعت دیده به جهان گشود. در کودکی در مدرسه ابن سینا و رازی تحصیل کرد. به دلیل کمبود منابع مالی و فقر پدر پیرش، علیرغم میل و استعداد درونی، نتوانست فراتر از پایه نهم نظام قدیم به تحصیل ادامه دهد و در جستجوی زندگی به نیروی هوایی پیوست.

اندی پس از یک سال نیروی هوایی را ترک کرد و با لباس چترباز در پایگاه نیروی هوایی شیراز خدمت سربازی خود را به پایان رساند. وی سالهای پس از انجام وظایف خود را در مشاغل مختلف گذراند و سرانجام در سال 1353 در دانشگاه مشغول به کار شد و همزمان به تحصیل ادامه داد و پس از اخذ دیپلم به عنوان تکنسین در دانشکده فنی مشغول به کار شد.

در اواخر وزارتش چون در پروژه ای غیر از پست سازمانی مشغول به کار بود، به دلیل علاقه شدید و استعداد فوق العاده ای که در انجام امور فنی داشت، وارد کارگاه آموزشی دانشکده فنی شد که بعدها به مشهد تبدیل شد. . و پس از گذراندن دوره کوچینگ موفق به اخذ گواهینامه مربیگری فنی و حرفه ای از دانشکده فنی گردید.

در آخرین روزهای عمرش که در کارگاه آموزشی گذراند، داوطلبانه در بین همکارانش تا نیمه شب با سازمان صنایع خودکفایی سپاه همکاری کرد و بخش نظامی ایجاد کرد. وی در حین انجام وظیفه در سنگر به شهادت رسید. مجاهدین.

شهید هاشم اختر شمر

شهید هاشم اختر شمر در سال 1334 در خانواده ای مسلمان و متدین در شهر رشت چشم به جهان گشود، فردی فرهیخته، وارسته، شریف و متدین بود. روابط اجتماعی او با افراد محترم و هوش او از جذابیت خاصی برخوردار بود. شهید بیکاری را آفت می داند و اوقات فراغت خود را صرف مطالعه کتاب های علمی و فنی می کند.

او در هر شرایطی با حفظ حریم الهی و اولویت دادن به انسجام خانوادگی و دوستی در کنار هم و انجام فرایض دینی در مسجد حاج مجتهد رشت. در اوایل انقلاب فعالیت های گسترده ای بر اساس توزیع غذا برای مردم داشتند، از هر فرصتی برای خدمت به مردم استفاده می کردند و در نهایت به علم آموزی و کسب علم پرداختند تا بتوانند. توانایی های موجود در مسیر بشریت را به بالاترین درجه رضایت الهی برسانید. .

اختر شمر نیز در شب ششم دی ماه سال 65 که دانشکده فنی دانشگاه تبریز مورد بمباران بمب های هوایی قرار گرفت به مقام شهادت نائل آمد.

فرازهایی از وصیت نامه شهید «هاشم اختر شمر»

برادران حجاب را حفظ کنید و حرمت خون شهدا را حفظ کنید و از هیچ چیز در پشت جبهه برای حمایت از رزمندگان غافل نشوید زیرا دشمنان انقلاب اسلامی سعی در ایجاد فاصله بین مردم و جبهه دارند.

سرانجام این رزمنده دلیر اسلام و انقلاب در هفتم دی ماه سال 65 در دانشگاه تبریز و در بمباران رژیم بعث به شهادت رسید.

انتهای پیام