کتاب جدید مریم بصیری درباره آسیب‌های اجتماعی زنان چاپ می‌شود – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان

مریم بصیری ، داستان نویس و داستان نویس در گفتگو با خبرنگار آنلاین اظهار داشت: به زودی رمان جدید من با عنوان “من یک زن هستم” توسط انتشارات سروش منتشر و در بازار منتشر می شود. نامه ها به آموزش. زنان به طبقات مختلف اجتماعی تعلق دارند و درگیر مسائل فردی ، خانوادگی و اجتماعی هستند.

وی درباره موضوع رمان جدید گفت: “این کتاب حاوی مشکلات اجتماعی ، مسائل حقوقی و جنسیت است و در هر فصل درباره یکی از زنان نظر داده می شود ؛ اما داستان زندگی او ، هر شخصیت مربوط به زنان دیگر رمان است. در حقیقت ، همه آنها تأثیر زیادی بر زندگی دیگران ، اراده یا خواسته آنها دارد. این تفاوت با بسیاری از کسانی که سوژه های مذهبی و تاریخ دارند بسیار متفاوت است ؛ رمان اجتماعی با شخصیت های زن زیادی که مورد ظلم و ستم قرار گرفته اند.

این داستان نویس درباره علاقه خود به نوشتن درباره زنان گفت: “ادبیات ، زندگی و جامعه مردانه نیستند.” اما اعتراف می کنم که به مباحث مربوط به زنان علاقه زیادی داشته ام و به طور کلی شغل من به عنوان شخصیت اصلی زنان است. البته در بسیاری از موارد ، زنان در جامعه رضایت و قدرت انتخاب هر چیزی را ندارند و آنها شوهر ، بازرگان ، قانونگذار و … هستند. وی سالها سردبیر ماهانه پیام زن بود. و بیشتر از آن ، من درگیر مسائل و مشکلات زندگی زنان و اخبار هستم ، بنابراین فکر می کنم می خواهم به این موضوع بپردازم. روزی نمی گذرد که در رسانه های چاپی و آنلاین هیچ خبر عجیب و غریبی درباره مسائل زنان نمی بینم. در مجله ، گزارش هایی از دادگاه ها و زندان ها و همچنین پرونده های مربوط به وکلا دارم. ممکن نیست افرادی وجود داشته باشند که انواع مختلفی از مشکلات اجتماعی و درد را مشاهده کنند و نمی خواهند لبه های زخم را نشان دهند.

بصیر درباره ماجرای استقامت ، کتاب جدیدی نوشت ، گفت: “کسانی که این اثر را خوانده اند ، مخاطبان و مردم خاص ادعا می کنند که او در محیط زیست و مشکلات خاص زنان معرفی شده است.” به نظر من ، کتاب خود یک اثر آموزشی برای جلوگیری از فعالیت مجرمانه بوده است. نگرانی اصلی نوشتن ، بررسی مسائل اجتماعی و جرایم علیه زنان است. کل موضوع کتاب ، اگرچه واقعی است ، اما یک توهم است. سجاتین آنچه اتفاق می افتد این است که حتی یک خط یا ایده کلی از کار واقعی است؛ اما همه شخصیت ها و سبک زندگی زنان و نحوه برخورد آنها با جرم پوچ است. پس از نوشتن هر فصل ، زمان زیادی برای تکمیل و رابطه بین زن و زندگی او است. در کل ، من سعی کردم با مطالعه برخی پرونده های حقوقی و مشاوره با یک وکیل ، یک داستان کاملا واقعی بنویسم. با این حال ، من از تلخی کل داستان کاسته ام و به طور غیرمستقیم این حادثه را به اشتراک گذاشته ام تا بتواند منتشر شود.

وی همچنین درباره چگونگی انتخاب موضوعی برای نوشتن “من یک زن هستم” می گوید: یکی از روش های ایده پردازی دقت در خاطرات ، تخیل ، مشاهده ، تجربه ، وقایع ، رویاها ، بریده روزنامه ها و غیره است. بیشتر داستان های اصلی و فرعی هر فصل از پرونده های خانوادگی و کیفری گرفته شده است که به نوعی در مورد آنها شنیده ام یا خوانده ام. ذهن من پر از ایده هایی است که با هم ترکیب و توسعه یافته اند. من اغلب وسوسه می شوم سرنوشت زنانی را که بخاطر ناآگاهی و ناآگاهی از قانون مرتکب اعمال مجرمانه شده و یا در جامعه و همچنین در خانه مرتکب اعمال زشت و جنایتکارانه مورد سوused استفاده قرار می گیرند ، بخوانم و گوش کنم. برخی از زنان برای دفاع از مردان در زندگی خود ، چه پدر و چه برادر ، یا شوهر و پسر ، گناه خود را به ویژه در زمینه مواد مخدر قبول می كنند. او ممکن است خودکشی کرده باشد یا از سرقت ، اسلحه و کارهای خلاف دیگر استفاده کرده باشد.

نویسنده کتاب “پشت صحنه یک خواب” از طریق “هیچ تفاوتی بین افرادی که نمونه های مجرمان را می شناسند و با آنها آشنا هستند ، و کسانی که ناآگاهانه و به زور تهدید اعضای خانواده یا افراد دیگر را نقض کرده و کار اجباری می کنند”. هرگاه زن به طور منظم با مردی که شیطنت می کند ازدواج اجباری می کند و قانون از او حمایت نمی کند و نمی تواند طلاق بگیرد. خوب ، او چه کاری انجام داده است؟ آنچه آنها خود یا همسران و فرزندان خود را می کشند؟ شاید همانطور که گفته شد ، این سوخته و ساخته شود! شاید برای منزوی ساختن کسانی که به اشتباه فشار می آورند ، آنها دست به طغیان زده و اقدامات جنایتکارانه دیگری را انجام داده و مقصر را افزایش می دهند. فحشا ، خودکشی ، خودکشی ، قتل ، سرقت ، اعتیاد ، مواد مخدر ، کلاهبرداری ، فرار از خانه ، خانه های سفید و … همه اینها جرائمی است که برخی از زنان را تحت تأثیر قرار می دهد و این کتاب همانطور که گفتم فقط از آن چشم پوشی می کند. آنها.

بصیری درباره زمان نوشتن این کتاب گفت: رمان “من یک زن هستم” در 333 صفحه دارد. فکر می کنم اگر همه موضوعات جمع آوری شده در متن رمان را وارد کنم ، این یک کتاب 3000 صفحه ای خواهد بود. اگر بخواهم همه مسائل را به رمان تبدیل کنم ، می تواند چندین میلیون صفحه باشد. من وقت زیادی را صرف تلاش برای یافتن ایده ها و تحقیق درباره مجرمان و احکام مشابه در مورد جرایم مشابه و متفاوت بسته به عامل و عامل آن می کنم. اما این اثر در مدت شش ماه نوشته شده است. اعتراف می کنم که این رمان تنها رمانی است که هنگام نوشتن من را ناراحت کرده است. من خیلی ناراحت بودم که چرا این زنان اتفاق افتاده اند و چنین مشکلاتی دارند. اما ، همانطور که گفتم ، برای حفظ عفت عمومی و آسیب رساندن به ذهن مخاطب ، من حرف آخر شخصیت را پیدا نمی کنم و سعی می کنم خواننده را فقط در داستان های پنهان زندگی برخی از زنان جنایتکار ، فقیر و مرفه که در حومه شهر زندگی می کنند ، وارد کنم. ناشناخته. .