دیدن خانه، مقصود سفر اینهاست

منظور آنها “ماندن در خانه” دو: خانه خانه یا اقامت در شهر است که کار می کند. من همیشه هنگام پاسخ دادن به این سوال به لحن کسی اهمیت می دهم. برخی به تن های اعتراضی پاسخ می دهند و برخی دیگر به شکست پاسخ می دهند. به عنوان مثال او گفت “شما کجا هستید؟ کجا می توانیم در این وضعیت اقتصاد شرکت کنیم؟ ما در خانه هستیم. این افراد می خواهند سفر کنند اما آنها نمی توانند این کار را انجام دهند. پرس و جو اما کار نمی کند گروه های دیگری نیز وجود دارند که در شهر خود به عید پاسخ می دهند نه اعتراض یا شکست. لحن او به نظر می رسد که قصد دارد برنامه ریزی کند نه سفر. آنها همچنین خوشحال هستند. او می خواهد در شهر شما باشد و از شهر لذت ببرد. من بسیاری از دوستان را گوش کرده ام. ذکر شده اگر عید در تهران برای دیدن تهران باشد. ذکر کرد که عید تهران می بینند. من همچنین دوستانی دارم که در شهرهای کوچک زندگی می کنند. ذکر کرد که شهری که ما عرف را در عید خسته کرده ایم و جانی تازه و واضح تر است. البته ساکنان در همه شهرها توسط مقصد شمرده می شوند.

من بعضی اوقات مجبور هستم انگیزه سفر را منعکس کنم. بسیار مهم است که بدانید اهداف ما برای سفر به هر جایی چیست؟ به عنوان مثال:
-بسیاری از مسافران را در خانه قرار دهید چه چیزی باید سفر کند؟ از آنجا که تلخ اقلیت است؟
-website عید آیا باید برخی از همکاران خود را به شما بگوییم؟ آیا او احتمالاً منتظر انتظار است؟ آیا کسی وجود دارد که اگر می گوید سفر نکرده است احساس بدی کند؟
-آیا سفر باید چند روز طول بکشد؟ منظور ما سفر فقط برای تعطیلات چیست نه یک وضعیت حسی و روحی؟
– آیا باید فقط بخواهیم از جایی که روزمره هستیم خلاص شویم و مکان جدیدی را تجربه کنیم؟ تنفس عمیق در یک مکان جدید و آغوش هوا؟
– آیا ما هر روز امرار معاش می کنیم؟ فرار از کار روزانه کار یک روز معمولی؟
– آیا ما به طور موقت موقتاً مسئول تسکین هتل یا تختخواب مبل و کاملاً احترام از کلانشهر را پیدا می کنیم؟
من به ……. سفر می کنم؟ بعضی اوقات باید سعی کنیم نکته را مانند یک فرم خاص تکمیل کنیم.

در این پست من سعی می کنم با اشتیاق کمی در مورد گروه بنویسم که می گوید او نمی خواهد سفر کند و می خواهد به خانه برود یا شهر خود را ببیند. به نظر من این یک انگیزه سفر است که می تواند خوشحال و راضی باشد و گاهی اوقات این انگیزه نباید در دور انجام شود بلکه نزدیک است. آیا ما شهر خود را به عنوان یک توریست می سازیم؟ در روز عادی سال ما مانند شخص دیگری نیازهای روزانه وجود دارد اما بیشتر یا کمتر از نیازهای خود را رها می کنیم. ما کمی از نگرانی های منظم گرفته شده ایم و در این شرایط شهری را که زندگی کرده ایم می بینیم می تواند تجربه متفاوتی را ایجاد کند. یکی از دلایلی که افراد در این سفر تجربیات متفاوتی دارند فارغ التحصیلی الزامات و قوانین زندگی در روز عادی است. در سفر هیچ کس امیدوار نیست. اگر دندانپزشک هستید هیچ کس منتظر دندان های شما نیست اگر شما کارمند اصلی شرکت باشید منتظر آمدن شما نیست هرگز صبح کودک نخواهید گرفت و اتوبوس را بگیرید. RT شما همچنان به دیدن ساعت خود ادامه نمی دهید. آیا سعی می کنیم شهر را در عید ببینیم که طی چند روز به طور منظم انجام می دهیم؟

نکته این است که شهر ما هرگز مقدر نشده است. ما غالباً از گذرگاه و هدف شهر برای آوردن به خانه عجله می کردیم. ما در یک شهر کم رومینگ داریم هیچ چیز در مورد روزمره وجود ندارد و بستنی لیس لیس را لیس می زنیم. به نظر من این می تواند مسافر باشد. پس از تعطیلات عید به یک راهنمای گردشگری بپیوندید و به شهر خود بروید. من مطمئن هستم که شما تجربه متفاوتی کسب خواهید کرد. با اضطراب و غافلگیرانه هر روز به فضای رد شده خیره خواهید شد و از خود می پرسید که چرا من این صحنه را ندیده ام.

سفر نه تنها به معنای برداشتن از مکان و دور بودن است. بعضی اوقات عاری از زندگی روزمره پرسه زدن در شهر بدون نگرانی و تماشای بستنی در پارکینگ چوب یک بشکه مسافرتی است. من فکر می کنم گروه ها به خانه پاسخ می دهند (یعنی خانه واقعاً) که به دنبال یک نوع سفر هستند معنی راه قبل از روزی که نمی تواند از خانه زنده بماند سفر می کند. پناهگاه این است که شخصی که شب و صبح رفت. این گروه همچنین نوع سفر را در عید روشی متفاوت به خانه به روشی که قبل از عید غیرممکن است تجربه می کند. دیدن خانه به عنوان هدف سفر.

سرانجام امیدوارم که این تفسیر را حفظ نکنم این مقاله هدف نیست. سفر و اقامت در شهر و خانواده ها هیچ یک از این نوشته ها نیستند. سفر بخشی جدایی ناپذیر از عصر جدید است. همه باید بتوانند سفر کنند. من فقط می خواهم یادآوری کنم که یکی از معنی مسافرت ها خلاص شدن از نگرانی در مورد روزمره است و تجربه فقط در مسیری طولانی نخواهد بود. در عید ما در مورد نگرانی هایی از این قبیل بیشتر می دانیم و همچنین می توانیم به عنوان یک توریست در شهری که سوار می شویم پرسه بزنیم و از چنین تجربه ای لذت ببریم.

* منبع دانشگاه دانشگاه گیلان