بیت کوین چیست و چگونه بدست می آید؟

ارز دیجیتال بیت کوین چیست؟ (Bitcoin)

بیت کوین نوعی ارز مجازی است که با رسیدن قیمتش به ۱۳ هزار در اوایل سال ۲۰۱۸، به شهرت و شکوفایی زیادی رسید. این ارز دیجیتال، ترکیبی بود از خلاقیت، پشت سر گذاشتن موانع قانونی و کنار زدن واسطه‌ها در امور مالی و بانکی مختلف که تراکنش‌های مالی را در سطحی بین‌المللی مقدور می‌ساخت. به همین خاطر در مدت کوتاه ظهورش توانست توجه زیادی را به سمت خود جلب کند. جهت اطلاع از قیمت لحظه ای بیت کوین کلیک کنید.

بعد از «Bitcoin» رمزارزهای بسیاری پا به دنیا گذاشتند که ویژگی‌هایی شبیه به آن داشتند و دارند. کریپتوکارنسی‌ها یا رمزارزها ویژگی‌ها و ظرفیت‌های فوق‌العاده‌ای دارند و به همین دلیل است که با گذشت حدود ۱۰ سال از روی کار آمدنشان شهرت زیادی پیدا کرده‌اند. صرافی bingx در بستر شبکه‌ای بزرگ فعالیت می‌کنند که به آن «بلاک چین» می‌گویند. این شبکه، کاربران بسیار زیادی دارد و نمی‌توان در داده‌های آن دخل و تصرف کرد.

«گسترده بودن»، «تعداد زیاد کاربران»، «نبود امکان تخلف و تقلب در شبکه» و «نبود ناظری بر شبکه» آن را به محیطی آزاد و اثربخش برای فعالیت‌های ارتباطی در حیطه‌های گوناگون بدل می‌سازد.

به عبارت دقیق‌تر «Bitcoin» در بستر شبکه غیرمتمرکز بلاک چین فعالیت می‌کند.

تعریف Bitcoin

بیت کوین و کریپتوکارنسی‌های دیگر مانند لوریج در بازار ارز دیجیتال، خطوطی از رمزهای رایانه‌ای هستند که ارزش پولی دارند. این خطوط رمز با رایانه‌های قوی و همراه با مصرف زیاد انرژی برق تولید می‌شوند. به کریپتوکارنسی‌ها «ارز دیجیتال» هم گفته می‌شود. این ارزها، شکلی از ‌های دیجیتالی هستند که با محاسبات ریاضیاتی پیچیده خلق می‌شوند. شاید سوال کنید که «کریپتو» در واژه کریپتوکارنسی به چه معنا است و اصلا از کجا می‌آید؟ این واژه از «کریپتوگرافی» گرفته شده است. کریپتوگرافی به فرایندی گفته می‌شود که از خلق سکه‌های جدید محافظت می‌کند.

نکته مهمی که درباره ارزهای دیجیتال وجود دارد، نبود نظارت‌های مرکزی بر آنها است. به زبان ساده، هیچ دولت، نهاد و اُرگانی روی این ارزها نظارت ندارد و در بستر شبکه‌ای کاملا آزاد، بی‌سانسور و بی‌مانع فعالیت می‌کنند. دولت‌های مختلف در کشورهای گوناگون، هنوز نمی‌دانند که باید چه واکنشی نسبت به ارزهای دیجیتال داشته باشند. برخی از آنها، با ممنوع کردن فعالیت در این عرصه به دنبال محدود کردن آثار آن هستند و برخی دیگر تلاش می‌کنند تا آن را بهتر درک کرده و با شناختش از ویژگی‌ها و ظرفیت‌هایی که دارد، نهایت استفاده را ببرند.

سفری کوتاه در تاریخچه بیت کوین

«Bitcoin» نخستین ارز دیجیتالی است. هیچ‌کس نمی‌داند که چه کسی آن را ساخته است. البته این موضوع تازه‌ای نیست. چون بیشتر ارزهای دیجیتالی در سکوت تولید می‌شوند. گفته می‌شود که سازنده بیت کوین، فردی به نام «ساتوشی ناکوموتو» (Satoshi Nakomoto) است. دقیقا مشخص نیست که ساتوشی ناکوموتو واقعا یک فرد است یا گروهی از افراد تحت این نام، اقدام به تولید «Bitcoin» کرده‌اند. بعد از تولد این ، دیگر خبری از ساتوشی ناکوموتو به گوش نرسید. مدتی بعد، رمزارزهای متفاوت دیگری مانند «لایت‌کوین»، «» و… هم به دنیا معرفی شده‌اند.

یکی از مزایای اصلی «Bitcoin» این است که می‌توان آن را در حالت آفلاین هم در یک سخت‌افزار امن ذخیره کرد. به این حالت، «ذخیره سرد» گفته می‌شود. با وجود ذخیره سرد، امکان به سرقت رفتن رمزارزها به صفر می‌رسد. ذخیره سرد، در مقابل «ذخیره گرم» قرار دارد. ذخیره گرم، نوعی ذخیره‌سازی است که طی آن، داده‌ها روی سطح اینترنت ذخیره می‌شوند و در نتیجه، امکان به سرقت رفتن آن به وجود می‌آید.

چرا ارزهای دیجیتال، جنجال برانگیز هستند؟

این ماجرا، دلیل‌های فراوانی دارد؛ مثلا، از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳، خلافکاران با استفاده از بیت کوین معاملات خود را انجام می‌دادند و با این کار آن را به شهرت رساندند. نبود ناظران دولتی، فعالیت غیرقابل ردیابی، فرار مالیاتی و … بخشی از دلیل‌های روی آوردن خلافکاران به سمت این ارز دیجیتال بودند. همان‌طور که پیش‌تر با هم گفتیم، دولت‌ها هنوز نتوانسته‌اند قوانینی منسجم در مورد ارزهای دیجیتالی تدوین کنند. بنابراین، از موضوعاتی مانند دریافت مالیات از این رمزارزها صحبتی نمی‌شود.

«اِسکم‌ها» (scam) نیز یکی از دلایلی هستند که نام رمزارزها را در دنیا مطرح کردند.

اسکم‌ها، همان تله‌هایی هستند که در قالب‌هایی موجه سر راه کاربران به ویژه افراد تازه‌وارد یا ناوارد قرار می‌گیرند تا آنها را به بهانه رسیدن به سود در دنیای ارزهای دیجیتالی، تلکه کنند. از آنجا که بلاک چین – همان بستری که در آن رمزارزها تراکنش می‌شوند – امکان برقراری ارتباطی بی‌واسطه را در میان افراد فراهم می‌کند، دیگر نیازی به واسطه‌هایی مانند بانک‌ها و موسسات مالی احساس نمی‌شود. در نتیجه، این عامل هم دلیل دیگری است که باعث شهرت ارزهای دیجیتالی شد.

Bitcoin چگونه کار می‌کند؟

بیت کوین یک دارایی دیجیتال است که بر بستر شبکه‌ بلاک چین پیاده‌سازی شده است. بلاک چین یک سیستم به اشتراک گذاری اطلاعات است که همه‌ افراد حاضر در آن شبکه به این اطلاعات که در دفتر کل نگه‌داری می‌شوند دسترسی دارند. در سیستم فقط بانک از نقل و انتقال دارایی و تمام جزئیات آن باخبر می‌شود، اما در بلاک چین این اطلاعات در دفتر کل مرکزی که همه به آن دسترسی دارند ثبت می‌شود.

در هر اشتراک‌گذاری کد فرستنده، کد گیرنده و مبلغ ارسالی مشخص می‌شود، در دفتر ثبت می‌گردد و تا ابد امکان رجوع به آن وجود دارد. حجم فعلی دفتر «Bitcoin» به بیش از 320 گیگابایت رسیده است. هر یک سیستم امنیتی قوی دارد که از دو کد تشکیل شده است، یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی. هر تراکنشی که در شبکه‌ رمزارزها انجام می‌شود با کلید خصوصی شما که بر اساس یک سیستم رمزنگاری خیلی قوی تولید شده است، امضا می‌گردد.

توجه داشته باشید فقط شما به کلید خصوصی دسترسی دارید ولی هنگامی که تراکنش در دفتر مرکزی ثبت شود، افراد می‌توانند آن تراکنش را بر اساس کلید عمومی مشاهده کنند.

اجازه بدهید برایتان مثالی بزنیم:

اگر شخص «A» بخواهد در شبکه‌، تراکنشی انجام دهد – مثلا یک واحد از این رمزارز را به شخص «B» بفرستد – باید درخواست خود را به شبکه اعلام کند. نودها تراکنش را دریافت کرده، آن را ثبت می‌کنند و سپس به نودهای اطراف خود می‌‌فرستند.

اما نودها به جز ارسال تراکنش به نودهای اطراف باید صحت تراکنش دریافتی را بسنجند؛ مثلا اگر شخص «A» بخواهد 2 واحد اتریوم به شخص «B» ارسال کند ولی دارایی او فقط یک واحد اتریوم باشد، نودها این تراکنش را به عنوان یک تراکنش معیوب شناسایی می‌کنند و این تراکنش انجام نخواهد شد.

برای این کار نودها باید به سابقه‌ تراکنش‌ها مراجعه کنند. فردی که درخواست تراکنش ارسال یک واحد اتریوم را دارد با پیوند تراکنش‌های قبلی خود به شبکه ثابت می‌کند که موجودی او حداقل یک واحد اتریوم است.

بررسی میزان دارایی مورد نیاز یک بار توسط کیف‌پول شخص ارسال‌کننده تراکنش و یک بار توسط نودها انجام می‌شود. با این کار شبکه از خطر خرج دوباره در امان خواهد بود.

داشتن ارز دیجیتالی در کیف‌پول به این معنا است که شما در شبکه تراکنش‌هایی خرج نشده دارید.

بیت کوین چه مزیت‌هایی دارد؟

«Bitcoin» یک ارز کاملا مجازی است که معادل فیزیکی ندارد. به همین دلیل برای ذخیره‌ آن به فضای خاصی نیاز ندارید.

تمام تراکنش‌های این رمزارز در دفترکلی که همه به اطلاعات آن دسترسی دارند ثبت می‌شود. هر کیف‌ پول یک کلید خصوصی و یک کلید عمومی دارد. کلید عمومی در تراکنش‌های ثبت شده قابل مشاهده است. با مراجعه به دفترکل مرکزی می‌توان میزان دارایی را مشاهده کرد.

این رمزارز روی شبکه بلاکچین که با استفاده از پروتکل‌هایی خاص، امنیت آن تضمین می‌شود کار می‌کند. نودها (چه نودهای معمولی و چه ماینرها) با پیروی از یک سری دستورات خاص به تایید یا رد تراکنش می‌پردازند. همچنین نودهای استخراج‌کننده یا ، نقش اساسی در امنیت شبکه‌ دارند.

بر خلاف ارزهای فیات رایج در کشورها، ارز دیجیتال، تحت نظارت هیچ سازمان یا دولتی نیست. می‌توان این ویژگی را به طور همزمان، نقطه قوت و ضعف آن به شمار آورد. چون به دلیل نبود نظارت بر این سیستم، گزینه‌ای مناسب برای کلاه‌برداری به شمار می‌رود؛ کما اینکه تا به امروز بارها این اتفاق افتاده است.

نقل و انتقال دارایی توسط این رمزارز در مدت زمان کوتاهی انجام می‌شود. این در حالی است که اگر تجار بخواهند به صورت بین‌المللی نقل و انتقالات مالی داشته باشند باید چند روز منتظر بمانند.

گذشته از این، کارمزد انتقال ارزهای دیجیتال، بسیار کمتر از انتقال ارزهای فیات است. البته با افزایش ، کارمزد ارزهای رمزنگاری شده هم روندی صعودی به خود گرفته است.

تراکنش‌های صورت گرفته در شبکه‌ بیت‌ کوین به هیچ عنوان لغو نمی‌شوند. به همین دلیل اگر شما رمزارز خود را اشتباها به شخصی که نمی‌شناسید بفرستید دیگر امکان برگشت ارزهای دیجیتالی شما وجود ندارد. ولی اگر فرد را بشناسید تنها با ارسال مجدد فرد، ارزهای شما بازگردانده می‌شوند.

این ویژگی برای تضمین انجام تراکنش به شبکه اضافه شده است. به این ترتیب، گیرنده به هیچ عنوان نمی‌تواند ادعا کند که رمزارزها را دریافت نکرده است.

ماینینگ Bitcoin چگونه انجام می‌شود؟

هدف ماینرها دسترسی به بیت کوین‌های استخراج نشده و البته ایجاد امنیت در شبکه است. ماینرها با تولید بلاک‌هایی از تراکنش‌های معتبر و اتصال آن به بلاکچین، پاداش دریافت می‌کنند. برای اینکه از ایجاد بلاک‌های متعدد و دستکاری شبکه جلوگیری شود، فقط نودهایی که ماینر هستند حق ساخت بلاک را دارند.

همه‌ی تراکنش‌های این ارز دیجیتال در یک دفتر مرکزی ثبت می‌شوند که همه‌ی اعضای شبکه به آن‌ها دسترسی دارند. هر 2500 تراکنشی که انجام می‌شوند در یک بلاک جای می‌گیرند و آن بلاک به این دفتر اضافه می‌شود. برخی از افراد حاضر در شبکه داوطلب می‌شوند که در ازای دریافت پاداش، این بلاک را به آخر شبکه اضافه کرده و اطلاعات دفتر مرکزی را به روزرسانی کنند.

سیستم «Bitcoin» به این صورت طراحی شده است که برای هر بلاک با کمک تابع ‌ساز ‌نگار یک مسئله‌ ریاضی ایجاد می‌کند. هر کدام از ماینرها که بتوانند زودتر به جواب این مسئله برسند مفتخر به اضافه کردن بلاک به انتهای زنجیره می‌شوند. یک نود در شبکه، کامپیوتر قدرتمندی است که نرم‌افزار بیت کوین را اجرا کرده، در روند انتقال اطلاعات مشارکت می‌کند و به این ترتیب به حفظ شبکه‌ بیت کوین کمک می‌کند.

نودها می‌توانند ماینر یا همان استخراج‌کننده باشند یا فقط به وسیله اشتراک گذاری سیستم خود در حفظ امنیت شبکه و تایید تراکنش‌ها نقش داشته باشند. در ابتدای پیدایش این رمزارز، همه‌ی نودها به عنوان ماینر عمل می‌کردند. با گذشت زمان و سخت‌تر شدن کار، نودهای ماینر با استفاده از کارت‌های گرافیک سعی داشتند در رقابت پیروز شوند، اما رفته‌رفته کارت‌های گرافیک نیز از پس عملیات استخراج بر نیامدند. نودهای ماینر مجبور شدند برای استخراج از دستگاه‌های سخت‌افزاری خاصی که فقط برای استخراج تولید شده بودند استفاده کنند.

رقابت در ماینینگ

امروزه رقابت بر سر استخراج بسیار سخت شده است. حتی افرادی که دستگاه‌های سخت‌افزاری قوی هم داشتند اکنون شانس چندانی برای رقابت ندارند. از این رو شاهد پیدایش استخرهای استخراج هستیم. در واقع، ماینرها با اشتراک‌گذاری قدرت‌ هش خود می‌پذیرند که با دریافت سود کمتر، شانس‌شان را برای دریافت سود، افزایش دهند.

برای فعالیت به عنوان ماینر باید به قدرت هش‌ریت دستگاه ماینر توجه کرد. این بدان معنی است که دستگاه ماینر شما قدرت حدس زدن چند جواب را در یک ثانیه دارد؟

مورد بعدی که باید به آن توجه کرد این است که توان مصرفی دستگاه ماینر شما چند وات است؟

قیمت برق در کشوری که زندگی می‌کنید هم جز مواردی است که در هنگام تصمیم‌گیری برای فعالیت در این حوزه باید به آن‌ها توجه داشته باشید.

البته اگر می‌خواهید در استخر استخراج فعالیت کنید باید به کارمزدی که استخر از شما مطالبه می‌کند نیز توجه داشته باشید.

هر 10 دقیقه یک بلاک جدید ایجاد می‌شود. اگر قدرت هش یک دستگاه ماینر آن‌قدر بالا باشد که بتواند مثلا در 6 دقیقه جواب مسئله را پیدا کند، در شبکه بی‌نظمی ایجاد می‌شود. به همین دلیل سختی شبکه در شبکه‌ بیت کوین تعبیه شد.

شبکه با سنجش قدرت پردازش ماینرهای حاضر در آن تقریبا هر 2 هفته یک بار سختی را به‌روزرسانی می‌کند.

نود بیت کوین چیست؟

شبکه‌ بلاک چین، یک تکنولوژی غیرمتمرکز است که هیچ دولت، سازمان یا شخصی بر آن نظارت ندارد. علی‌رغم تمام مزایای این سیستم بدون یک نهاد نظارتی سنجش اعتبار عملیاتی که در شبکه انجام می‌شود ممکن است مختل شوند.

نودها (Node) در شبکه‌ بلاک چین بیت کوین نقش همان نهاد نظارتی را بر عهده دارند؛ اما از آنجایی که تکنولوژی بلاک چین، غیرمتمرکز است تمام سیستم‌های متصل در شبکه این کار را انجام می‌دهند و نظارت فقط تحت اختیار یک شخص یا سازمان نیست.

نودها – هر کامپیوتری که به‌ طور مستقیم به شبکه متصل شود و دفتر کل را دریافت کند – در شبکه‌ بلاکچین وظیفه‌ کسب اطمینان از تمرکززدایی و همچنین تبدیل بلاکچین به یک بستر امن برای تراکنش‌ها در شبکه را به عهده دارند.

برای اینکه نودها بتوانند در نظارت و تایید تراکنش‌ها نقشی داشته باشند باید برنامه‌ مربوطه را روی سیستم خود نصب کنند و به سایر نودها یا سیستم‌های متصل در شبکه وصل شوند تا شبکه بتواند از قدرت سیستم آنها برای اعتبارسنجی و تایید تراکنش‌ها کمک بگیرند.

کاربران عادی با داشتن کیف پول و ایجاد یک حساب در صرافی معتبر می‌توانند ارزهای دیجیتال را کنند.