گلایه شدید پرافتخارترین دختر رکابزن ایران: دلسردم کنند، خداحافظی می کنم/ دنبال مدالم نه حاشیه

فرانک پرتو آذر در مصاحبه با میجیک با بیان اینکه فدراسیون برای اجرای برنامه با آنها همکاری می کند ، گفت: “من از سال 2018 تحت مربیگری شخصی تمرین شخصی می کردم و سالها پیش با سطح مربی شروع کردم.” من با آلمانی مکاتبه می کنم و شروع به کار کردم و ماهیانه 300 یورو برای این مربی پرداخت می کردم که خودم آن را پرداخت کردم. به گفته مربی من ، ما برنامه های مهمی را برای حضور در مسابقات قهرمانی آسیا و سپس بازی های آسیایی انجام دادیم و بر این اساس من برنامه مسابقات را در ژانویه سال گذشته به فدراسیون ارائه کردم. از آنجا که فدراسیون هنوز کوچک بود ، من شخصاً درخواست ویزا و کارهای دیگر کردم و تا مسابقات سپتامبر فدراسیون را برای شورای خارج ثبت نام کردم. من سعی می کنم نقاط قوت و ضعف خود را طبق برنامه مربی ام شناسایی کنم تا بتوانم برای شرکت در بازی های آسیایی سال آینده آماده باشم.

* در مسابقات از صفر تا صد چیز ، مسئولیت من است
پرتو آذر با بیان اینکه تمام مسابقات اروپا درگیر است ، گفت: “متأسفانه ، وضعیت اقتصادی اکنون ، ممکن است برخی از افراد درگیر مسابقات نباشند و من ، و به همین دلیل ، فقط سفر کنم” ، آنها مسئول همه چیز هستند. هنگام شرکت در یک مسابقه ، صفر تا صد کار دارم. من یک مکانیک ، ماساژور ، تحلیلگر ، سرآشپز و سرپرست هستم و مسئولیت همه امور را به عهده دارم و این مطمئناً برای من بسیار دشوار است ، اما نشان داده ام که گرفتن مدال بالاتر دشوار است . لذت بردن.

وی ادامه داد: قبل از اعزام به مسابقات قهرمانی اروپا ، فدراسیون معادل 1200 یورو به من داد و گفت بعد از بازگشت از اروپا با توجه به هزینه هایی که متحمل شده ام به خودم کمک می کنم. من 10 هزار یورو برای این تور پرداخت کردم که فدراسیون فقط 1200 یورو به اضافه بلیط برگشت پرداخت کرد و بقیه را خودم خریدم. پس از اتمام سفر ، این انتخابات فدرال بود که به امید بهتر کردن وضعیت به ایران بازگشتم ، اما از روز اول ، مشکلات کوچک و بزرگ زیادی وجود داشت.

* فدراسیون کمیته کوهستان فعال و باتجربه ای ندارد

رقیب ملی پوش ایران همچنین گفت: دلیل اینکه بیش از سه سال کار بیشتر کردم و از جیبم پول زیادی پرداخت کردم این است که می توانم به اهدافم برسم. متأسفانه فدراسیون کمیته کوهستان فعال و باتجربه ای ندارد و هیچ برنامه ای برای بازی های آسیایی ندارد. به نظر می رسد که مقامات جدید هیچ برنامه ای برای کسب مدال در این بازی ندارند و متأسفانه من اصلاً نمی دانم که من اولین ، افتخارآمیزترین و آخرین مدال آور زنان در دوچرخه سواری زنان هستم. مربیان ، ورزشکاران و برگزارکنندگان خارج از کشور انگیزه بیشتری به من می دهند و کارهایم را تحسین می کنند.

* رئیس کمیته کوهستان گفت که به من کمک هزینه ای پرداخت نشده است

زن سوارکار ایرانی در مورد برگزاری اردو گفت: “متأسفانه ، برنامه کمیته کوهستان در سطح مسابقات ملی نیست ، زیرا محیط و مسیر مسابقات قهرمانی آسیا ، مسابقات قهرمانی اروپا و همچنین بازی های آسیایی است.” در شمال ایران و تأمین مالی می شود. من می دانم که بر این اساس ، من و مربی قصد داریم اردویی در شمال ایران داشته باشیم تا یک مسابقات قهرمانی خارجی و آسیایی را آماده کنیم. بنابراین ، من برنامه ای برای فدراسیون جدید ارائه دادم ، اما در این بین می دانستم که وضعیت حمایت نه تنها متفاوت از قبل نیست ، بلکه حتی بدتر است. متأسفانه ، فدراسیون جدید ، رئیس جمهور به او توصیه كرد و سایر مقامات هرگز شاهد رقابت خارجی نبودند ، و آنها با من مانند برخی دیگر رفتار می كنند ، می خواهند سفر كنند.

وی افزود: جایگاهی که کسب شده است در دوچرخه سوار زنان در دسترس کسی نیست و هیچ برآوردی در بخشی از کوه وجود ندارد که به زودی آن را قرار دهد. آقای داوری ، رئیس فدراسیون آن زمان ، گفت که فدراسیون جدید مطمئناً از این رویداد حمایت خواهد کرد ، اما متأسفانه در این مرحله ، همه چیز طبق قول باقی ماند. حتی رئیس کمیته کوهستان فدراسیون به من گفت که به نظر من ، فدراسیون نباید هزینه مسابقات و اردو را به من پرداخت کند. این زمانی است که یادداشت ها و asilku کاملاً واضح هستند و هیچ تفاوتی با بزرگان بعد از من وجود ندارد.

پرتوآذار ادامه می دهد: من همچنین مجبور شدم چندین سال هزینه های زیادی بپردازم. علاوه بر این ، من مطمئناً دوستی خود را با بازی ایرانی اثبات کرده ام. من همه هزینه های مسابقات قبلی آسیا (2020) را که تنها مدال ایران را در سال 2020 تولید کرد ، پرداخت کردم. آیا سایر فدراسیون ها همان ورزشکاران مدال آور با ورزشکارانی هستند که وضعیت بین المللی ندارند؟ رفتار کاملاً بی پروا است.

* فدراسیون قبلی کمترین سنگ اندازی را نداشت

دوچرخه سواران بیشتر از همه در ایران افتخار می کنند که از برخورد با فدراسیون کوه شکایت دارند: “وقتی من اطلاعاتی در مورد فدراسیون در مورد اردو در شمال می دهم ، توافق نامه ای با شفاهی منعقد شد ، اما بعداً برخی توصیه کردند که یکی از خیمه های موجود در ضلع شمالی خصوصی و حتی اردوگاه خارجی. “من همچنین شخصی هستم ، بنابراین او به طور کامل با من همکاری نمی کند. نکته این است که کمیته کوهستان هنوز اردوگاهی داخلی ایجاد نکرده است. تیم ملی حتی در سطح آسیا مربی ندارد ، زمانی که به من گفتند لازم نیست اردو بزنم و در مسابقات شرکت کنم تا اینکه کمیته کوه تصمیم گرفت که این برنامه چیست. به دلیل مشکلاتی که بوجود آمد ، اوضاع در فدراسیون قبلی بسیار بهتر بود و او سنگ اندازی زیادی نکرد. برخی آماده اند که به دنبال منافع خود نباشند ، فدراسیون جدید نیز موفق خواهد بود ، من نمی دانم چرا ، اما امیدوارم که آنها وجدان کمی داشته باشند.

وی ادامه داد: اگر به اردوها و مسابقات می روم به این دلیل است که کمیته فعال و اختصاصی نداریم. هیچ برنامه ای برای بازی های آسیایی وجود ندارد. من برنامه رقیب خود را می دانم. قزاقستان بیش از چهار ماه در ترکیه اردو دارد ، ژاپنی ها برخی ورزشکاران را به اروپا اعزام می کنند و تایلند رقابت های زیادی دارد ، اما فرانک پرتوآذار هنوز برای جلب توجه برنامه ریزی نشده تلاش می کند. من ثابت کرده ام که به دنبال مدال و نه مرزها هستم و برای بازی های آسیایی در سال 2022 برنامه دارم. تصور می کنم برخی از افرادی که در مسابقات دوچرخه سواری فرصت کسب مدال در بازی های آسیایی را دارند نباید از پنج ، و طبق لیست ، من یکی از فرصتهای کسب مدال هستم ، اما اگر مجبور باشم همان سیستم را اجرا کنم و همه هزینه ها بر دوش من است و در نهایت ، وقتی این موضوع را می شنوم ، به خودم جوایزی می دهم رقبا

* اجازه ندهید برنامه شما را دنبال کنم ، دیگر نیازی به پیوستن به تیم ملی نیستم

پرتوآذار همچنین گفت: قطعاً تلاش خواهم کرد تا سطح دوچرخه سواری بانوان را بالا ببرم و پرچم ایران را با افتخار در صحنه بین المللی برافراشته کنم و قطعاً از این طریق تاریخ خواهم کرد. دیگر زمانی به بازی های آسیایی 2022 باقی نمانده است و هر برنامه ای که قرار است به اتمام برسد باید اکنون شروع شود و یک ماه کاری بازی بی فایده است. برنامه من این است که برای بهبود عملکرد در مسابقات سطح بالا شرکت کنم زیرا کیفیت را می دانم و سرمایه گذاری واقعی سایر کشورها را می دانم. بنابراین ، از همه نظر ، من تلاش کردم و سرمایه گذاری کردم ، اما با توصیه هایی که شد ، فدراسیون ها باعث شدند که فدراسیون دیگر حامی نباشد.

وی ادامه داد: کسب مدال نه تنها برای من بلکه برای فدراسیون دوچرخه سواری و جامعه است اما اگر اقدامات ناخوشایند ادامه پیدا کند ترجیح می دهم تیم ملی نباشم و از بازی با ایران خداحافظی کنم. اگر سیستم اینگونه بود ، من به موقعیت او صدمه نمی زدم. مدال بازی های آسیایی یک هدف بزرگ برای من است ، اما قطعا این سیستم مدال نمی گیرد. اگر اجازه ادامه برنامه را به من ندهد ، دیگر لازم نیست در تیم ملی شرکت کنم. تا به حال ، من تمام تلاش خود را کرده ام تا به فدراسیون و دوچرخه سواری کمک کنم و دردسرهای زیادی را متحمل شده ام ، اما او بیش از بقیه نظر خوبی نسبت به من دارد. اگر افراد دیگری هستند که فرصت کسب مدال را دارند ، موفق باشید و بتوانید مدال بگیرید.

انتهای پیام