تلازم کار فرهنگی و الزام قانونی در مدیریت مسئله حجاب – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان
به گزارش خبرگزاری آنلاین، صغری عاشوری، کارشناس ارشد مطالعات زنان در یادداشتی پیرامون موضوع حجاب. اعلام: مسئله حجاب در جمهوری اسلامی اغلب با رویکرد جمع صفر مطرح می شود صد مورد توجه سیاستگذاران و قانونگذاران است. گاهی فقط از منظر حقوقی مورد توجه قرار می گیرد تا آثار فرهنگی و آثار فرهنگی در حاشیه قرار گیرد. گاهی تمرکز فقط روی کار فرهنگی است و از قانون غفلت می شود!
اما به راستی راه حل مشکل حجاب در جامعه ما چیست؟! برای درک این سوال باید به اصول جامعه برگردیم! خاستگاه جامعه ما اسلام است. جامعه اسلامی مخصوص توحید است، زیرا مبتنی بر توحید است که اعتقاد مطلق اسلام است. توحید یک سلسله وظایف و تکالیف را برای مسلمانان و جامعه اسلامی به همراه دارد. این وظایف و مسئولیت ها نیز خود به خود حقوق قانونی را برای مردم به ارمغان می آورد و بر زندگی فردی و اجتماعی افراد سایه افکنده است.
وقتی توحید به مدار اصلی جنبش اجتماعی تبدیل شد، در ابتدا شکل و ظاهر جامعه را تغییر داد. این تغییر در تراز و نمادهای توحیدی است. یکی از وظایف، مسئولیت ها و حقوق جامعه اسلامی و مردمی که در جامعه اسلامی زندگی می کنند، حفظ وحدت و وحدت جامعه اسلامی است. اما این مسئولیت چگونه انجام می شود؟! چندی پیش موسی غنی نژاد در یک مناظره تلویزیونی معتقد بود برای حفظ نظام باید از ارزش هایی مانند حجاب کناره گیری کرد! اساساً حفظ هر نوع نظامی جز با ایجاد انسجام داخلی غیر ممکن است. این انسجام نه تنها برای هماهنگ کردن دیدگاه ها و نظرات یک فرد در مورد مسائل مختلف است، بلکه یکی از سطوح انسجام و وحدت ملی است که هماهنگی فرهنگی حاکم بر جامعه است. جهان بینی این دولتی است که اداره کشور و قوانین آن را در دست گرفته است برپایی او انجام داد.
در جمهوری اسلامی جهان بینی بر اساس اسلام ناب محمدی است، یکی از احکام مسلمانان حجاب است، صرف نظر از این که حجاب در سطوح مختلف برای افراد مختلف اعمال می شود و حد رفیع مربوط به زنان جامعه اسلامی است. اگر بنا به گفته آقای غنی نژاد، حجاب برای حفظ نظام اسلامی رها شود، انسجام و وحدت جامعه رو به افول می رود و زیاد دوام نمی آورد. پرداخت که نظام حکومتی و جامعه باید متمایز شود. دلیل آن نیز روشن است، وقتی جامعه اسلامی که خود را مدیون اسلام و موظف به برقراری شریعت اسلامی می داند، از شریعت اسلام به ویژه حجاب فرار کند، این جامعه در سطح عقیدتی با تضاد آشکاری مواجه شده است. قانونگذاری و اجرا برای کنترل آنچه در میان مردمش سرریز است و ایجاد وحدت ملی؟!
راه حل حل مشکل حجاب تایید شرع است اما در کنار اجرای قانون باید توسعه فرهنگ را نیز مد نظر داشته باشیم و با همین حساسیت. هر یک از این دو عنصر، قانون و فرهنگ، نادیده گرفته می شود.
در جامعه قانون حجاب توسط نهادهای فرهنگی به ویژه نهادهایی که نماینده افرادی هستند که وارد جامعه می شوند و فعال هستند، ارائه می شود، مانند; تئاتر، سینما و تلویزیون به ویژه صنف بزرگ، خانه سینما و وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی در رابطه با این نهاد انفعالی آشکار نشان می دهند، طبیعی است که برخی حجاب را رد کنند.
در جامعه ای که برخی از هنرمندان با لایه های مختلف شبکه دشمن در ارتباط هستند، خط رفتار و نگرش را از آنها می گیرند و قانون و فرهنگ کشور نسبت به این افراد مقتدرانه و کیفری نیست، رمان ها و ترانه ها هستند. بر خلاف جهت فرهنگ اصیل جامعه.کیفیت و کمیت منطبق و منطبق با فرهنگ کشور دشمن و دیگران است، ظهور آنچه از فرهنگ عامه در جامعه پایین مشاهده می شود پدیده ای است که با آن آشنا نیست. فرهنگ اصیل و قانون فعلی جامعه.
در این راستا باید درمان شود آنومی با تنظیم جامعه و حفظ وحدت و انسجام، فرهنگ و قوانین جامعه را از دو منظر مدیریت می کنند. به نظر می رسد در مواجهه با معضل حجاب، جامعه ما اعم از مردم و متولیان امور فرهنگی و قوانین باید با نگاهی واحد برای حل این معضل تلاش کنند.