«الهه ناز» چه کسی بود؟
سال 1333 خورشیدی بود، مردم رادیو خانه هایشان را روشن کرده بودند تا ببینند دنیا صاحب کیست! پس از آن که «رادیو ایران» از پخش موسیقی جدید با صدای غلامحسین بنان خبر داد. انبوه مردم عاشق شنیدن این قطعه هستند و تا به امروز «اله ناز» یکی از پرطرفدارترین قطعات موسیقی ایرانی است.
میجیک پلاس: 17 اسفند سالروز درگذشت غلامحسین بنان است. افرادی که با شنیدن نام او، به احتمال زیاد ملودی “الهه ناز” در سرشان پخش می شود. «الهه بامزه» نقطه عطفی در زندگی حرفه ای بنان محسوب می شود. او با خواندن این تصنیف شهرت و محبوبیت را در قشر متوسط جامعه گسترش داد و پس از آن علاوه بر مخاطبان خاص بسیاری از مردم عادی نیز به جمع طرفداران بنان و طرفداران صدای او پیوستند.
“الهه های ناز” چگونه ساخته می شوند؟
آهنگ دیوی اینده را اکبر محسنی سروده و شعر آن را کریم فکور سروده است. سرانجام روح الله خالقی که در آن زمان رهبر ارکستر انجمن موسیقی کشور بود، تنظیم این اثر را برای اجرای قطعه «بنان» در این گروه ارکستر انجام داد. این تصنیفها در زمان اولین اجرا یا دهههای بعد، همواره از آهنگهای پرمخاطب و پرطرفدار ایرانی محسوب میشوند.
این تصنیف با صدای غلامحسین بنان در آلبوم تکان گل 1 منتشر شد:
“الهه ناز” کیست؟
اکبر محسنی که آهنگساز تصنیف «اله ناز» است، آهنگسازی این قطعه را برعهده دارد و سرودن شعر این آهنگ را به کریم فکور سپرده است. اکبر محسنی دختری به نام الهه داشت که در سال 1333 به دنیا آمد و تازه متولد شده بود. از این رو فکور را دعوت کرد تا شعری با تأکید بر نام «الهه» بنویسد تا سرانجام کار خود را به تنها دخترش بسپارد.
بالاخره اشعار و موسیقی تهیه شد که حالا با صدای بنان دلنشینتر و گرمتر شد.
چرا “الهه ناز” محبوب است؟
یکی از دلایل رواج «الهه بامزه» و مقبولیت در میان توده مردم، اصالت این اثر است. اجرای «الهه ناز» ساخته زنده یاد غلامحسین بنان واقعاً برای مردم تازگی دارد و این در واقع نشان دهنده اشتیاق عموم برای شروع کار جدید است. نوآوری و ابتکار اکبر محسنی که ابتدا در «الهه ناز» آشکار شد، بعدها در چند تصنیف دیگر از تصنیف او از جمله «اعتقار» و «سقیه» ظاهر شد.
نوآوری و ابتکاری که برخی دستاورد دوران زندگی او را عضویت در انجمن موسیقی ملی و همراهی با نوازندگان نوآور دانسته اند.
اما از طرفی شاید دلیل استقبال مردم از آهنگ الهه زیبا، تنوع کارهای بنان باشد و تفاوت باعث می شود مردم این آهنگ را دوست داشته باشند. چرا که تا به حال صدای بنان را در برنامه های جدی یا به عبارتی «گل های جاودانه» رادیو ایران شنیده اند که بنان برنامه های بسیار فنی و پیچیده ای را با سازهای سنتی مختلف اجرا می کرد. در عین حال بازی در «الهه ناز» بسیار ساده و مستقیم، اما بدیع و جدید به نظر می رسد.
بدون شک اجرای سبک دوچهارم که از غم و اندوه نهفته در آهنگ های ساده می کاهد و آهنگ را به حال و هوای خاصی می رساند نیز در نگرش عمومی مردم به این آهنگ تاثیری ندارد.
به این ترتیب بنان با خواندن آهنگ Dewi Imut شهرت و محبوبیت خود را در طبقه متوسط افزایش داد و از آن زمان به بعد بر تعداد طرفدارانش افزوده شد.
پشنگ کامکار (نوازنده پیشکسوت سنتور و عضو گروه کامکارها) درباره این قطعه گفت: گاهی با شنیدن یک تصنیف یا سرود، روح انسان را به افق عرفان و زیبایی می رساند، به طوری که می گوید موسیقی مرحله ای را طی کرده است. توسعه، به تکامل رسیده است، می توانی یک تصنیف زیبا از استاد اکبر محسنی بشنوی و متاثر نشوی؟ فکر می کنم چندین نسل از شنیدن الهه ناز لذت ببرند و در خاطره و برای نسل های آینده حفظ شود…”
انتهای پیام