چرا سرمایه‌گذاری در پرورش استعدادهای شغلی ضروری است؟
میجیک/ خراسان رضوی مشاغل پایدار منبعی از امنیت، ثبات مالی و احساس اجتماعی را برای افراد فراهم می کند.
به گفته Vifrom، نتایج تحقیقات نشان می دهد که 61 درصد از کارگران در سراسر جهان نگران این هستند که حقوق آنها به اندازه کافی بالا نیست تا با تورم همگام شوند، در حالی که 60 درصد معتقدند که نیاز به مهارت مجدد دارند و سازمان ها باید از طریق فرصت های آموزشی در بازار کار و استعداد سرمایه گذاری کنند. و با همکاری سیاست گذاران برای ایجاد دنیای کار پایدارتر و انعطاف پذیرتر.
از اثرات همه‌گیری کووید-۱۹ گرفته تا جنگ‌ها و درگیری‌های جهانی، تورم بالا و رشد آهسته اقتصادی تا رویدادهای شدید آب و هوایی، جهان همزمان با بحران‌های متعددی مواجه است. این بحران‌های متعدد زمانی رخ می‌دهند که اقتصادها دچار اختلال در تحول دیجیتال می‌شوند و فناوری راه‌های جدیدی را برای افزایش بهره‌وری و فشار برای کاهش تأثیر انسان بر محیط‌زیست ارائه می‌دهد. نتیجه یک چشم انداز سریع و چالش برانگیز برای بسیاری از صنایع است و استعداد بزرگترین فرصت است. هنگام رویارویی با چالش های پیش رو، افراد و مهارت ها باید در هسته اصلی باشند.
کارگران نگران آینده هستند. آخرین نظرسنجی از 30000 کارگر نشان می دهد که به عنوان مثال، 61 درصد از آنها در سراسر جهان می ترسند که حقوق آنها برای همگام شدن با تورم کافی نباشد و تقریباً نیمی از آنها می گویند نگران هستند که نوسانات ژئوپلیتیک فعلی می تواند تأثیر منفی داشته باشد. ، اما نگرانی از هر دو طرف ادامه دارد.
کارفرمایان برای زنده ماندن در چالش های متعددی که به طور همزمان رخ می دهند به استعداد نیاز دارند. داده های این تحقیق نشان می دهد که 70 درصد از رهبران سازمانی نگران نوسانات ژئوپلیتیکی هستند که بر بازار کار تأثیر می گذارد.
طبق یک نظرسنجی داخلی، در سال 2022 شاهد کمبود استعداد در بسیاری از مشاغل هستیم و نقش‌های غیرحرفه‌ای تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. در لجستیک و تجارت الکترونیک 40 درصد از مشاغل نادر و در بخش تولید این رقم 53 درصد است. محققان پیش‌بینی می‌کنند که نوسانات نیروی کار تا سال 2025 به ضرر مالی دو سازمان از هر پنج سازمان منجر خواهد شد.
کمبود استعداد و عدم دسترسی به مهارت‌های مورد تقاضا یک روند طولانی مدت باقی خواهد ماند و قبل از وقوع برخی بحران‌ها، انتقال سبز و دیجیتال، برنامه‌ریزی برای نیازهای استعدادهای آینده را برای بسیاری از شرکت‌ها به چالشی تبدیل می‌کند. بیش از یک میلیارد کارگر تا سال 2030 به ارتقای مهارت نیاز خواهند داشت زیرا محیط کار همچنان با تغییرات سریع و امکانات جدید در فناوری های دیجیتال و سبز سازگار است.
داده ها نشان می دهد که هزینه استخدام یک کارمند جدید می تواند تا هفت برابر برای ارتقاء مهارت یک کارمند فعلی باشد، که نشان می دهد باید تمرکز را از جذب کارکنان جدید به ایجاد انعطاف پذیری از طریق حفظ و آموزش مجدد تغییر دهیم.
نتایج این تحقیق نشان می دهد که 60 درصد از کارگران انتظار دارند که گذار به اقتصاد سبز آنها را مجبور به یادگیری مهارت های جدید کند، در حالی که همین نسبت از کارگران انتظار دارند که اتوماسیون مهارت های فعلی را کمتر مرتبط کند، تنها 49 درصد می گویند که کارفرمایانشان به طور موثر در ارتقاء مهارت افراد سرمایه گذاری کرد.
سرمایه گذاری بر روی استعدادها می تواند بیش از یک مزیت رقابتی برای کارفرمایان باشد و ارائه راهنمایی، آموزش و فرصت هایی برای کارگران برای کسب مهارت های مناسب یک مسئولیت اجتماعی است. سازمان ها باید در بازار کار و همچنین نیروی کار از طریق فرصت های آموزشی و همکاری با سیاست گذاران سرمایه گذاری کنند.
با این حال، دنیای کار چیزی فراتر از مشاغل خواهد بود و زمان آن فرا رسیده است که به ایجاد ارزش و انعطاف پذیری بلندمدت فکر کنیم و برای توسعه مسیرهای استعدادها و مهارت ها و ایجاد چارچوبی بهتر برای اشتغال پایدار با یکدیگر همکاری کنیم. این تنها راه محافظت از کارکنان است زیرا برخی از مشاغل از بین می روند و برخی دیگر ایجاد می شوند.
توسعه دنیای کار پایدار مستلزم همکاری، درک و مهارت، سرمایه گذاری در آموزش و ارتقاء مهارت، و تضمین دستمزد عادلانه و شرایط کاری مناسب است. کارفرمایان و دولت ها باید در ایجاد محیط های کاری و محیط های پایدار سرمایه گذاری کنند. در حالی که خود کارگران باید فعالانه از محیط زیست بهره ببرند و مهارت های جدید را حفظ کنند و به ایجاد جهانی پایدارتر کمک کنند. اکنون بیش از هر زمان دیگری، مردم حیاتی ترین سرمایه در کمک به حل چالش های جهانی پیش روی جامعه هستند.
انتهای پیام