وقتی دیده نمی‌شویم، اسپانسر هم نمی‌آید

فاطمه عباسی 18 ساله اهل کازرون یکی از بهترین دوچرخه سواران کوهستان ایران است. او امسال در دومین تلاش خود در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا مدال گرفت. ارزش این مدال زمانی مشخص می شود که مدال قبلی را به یاد بیاوریم. عباسی تنها بانوی ایرانی (فرانک پرتوآذر) مدال آور مسابقات قهرمانی آسیا و همچنین ورزشکار منطقه فارس و شهر شیراز است.

حالا یک رکابزن جوان کازرونی که در دو سال اخیر خود را به عنوان یک استعداد مشهور در دوچرخه سواری کوهستان معرفی کرده است نسبت به مشکلات روزافزون این رشته ورزشی هشدار داد و از مسئولان خواست برای نجات این مفرح و جذاب اقدام جدی کنند. رشته المپیک. خواندن.

*ضعف فدراسیون در برگزاری اردو

فاطمه عباسی که این روزها در زادگاهش مشغول به کار و تمرین است، در گفت و گو با خبرنگار میجیک، اظهار کرد: تا مسابقات قهرمانی آسیا که اردیبهشت ماه برگزار می شود، مسابقه دیگری ندارم و فدراسیون هم اردوی آماده سازی برای ما در نظر نگرفته است. ” حتی قبل از مسابقات هند (آبان امسال) هیچ اردویی برای ما در نظر گرفته نشده بود.

عباسی با بیان اینکه فدراسیون در زمینه برپایی اردوها ضعیف عمل می کند، گفت: در مناطق کوهستانی گفت که بودجه فدراسیون اجازه ایجاد اردو را نمی دهد. حتی برای مسابقه هم فقط چند نفر به اردو اعزام می شوند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا اعتراض ورزشکاران به گوش فدراسیون رسیده است یا خیر، گفت: بله گلایه های زیادی از عملکرد فدراسیون در جذب اسپانسر و برگزاری مسابقات دارند. به نظر نمی رسد که این بخش اسپانسر جذب کند. قبلا اینجوری نبود و بچه های بزرگتری که باهاشون صحبت کردم میگفتن بیشتر هیجان زده بودن. اما الان حتی حضور در مسابقات لیگ هم برای ما خیلی مهم نیست چون درآمدی ندارد. ما فقط برای قلب خود و برای حفظ آمادگی شرکت می کنیم.

ملی پوش فارس ادامه می دهد: ادامه کار در این شرایط بسیار سخت است. هزینه این رشته بسیار بالاست. در نهایت برای یک سال 2 و نیم میلیون تومان به من داد در حالی که فقط 2 میلیون تومان هزینه رفتن به تهران برای مسابقه بود!

* از ورزشکاران کم تجربه انتظار مدال دارند

عباسی همچنین از برگزاری مسابقات کوچک در طول سال گلایه کرد و گفت: تمامی مسابقاتی که در یک سال توسط فدراسیون برگزار می شود به 2 مرحله لیگ و یک قهرمانی کشوری کاهش می یابد. ما نه مسابقه گرندپری داریم، نه جام آزاد. تمرین بدون رقابت خیلی موثر نیست. البته در کازرون سعی می کنیم تمرینات را به صورت رقابتی برگزار کنیم تا سطح تمرینات و انگیزه را افزایش دهیم.

دوچرخه سوار جوان تیم ملی افزود: اعزام فدراسیون به خارج از کشور محدود به مسابقات قهرمانی آسیا است که هر سال ضعیف تر از سال قبل برگزار می شود. فدراسیون می گوید ما فقط افرادی را می فرستیم که شانس مدال آوری دارند! بنابراین، چگونه ورزشکاران می توانند تجربه کسب مدال را کسب کنند؟ من خودم در اولین سفرم به مسابقات قهرمانی آسیا نتوانستم مدال بگیرم اما تجربه به دست آمده از آن حضور باعث شد در دومین حضورم مدال بگیرم. اما اگر رویه های فدراسیون فقط افراد با تجربه مدال آوری را بفرستد، شانس درخشش و اتفاقی که برای من افتاد از دیگران گرفته می شود. برای همین خیلی ها این رشته را ترک می کنند و الان در مسابقات قهرمانی کشور تعداد شرکت کنندگان به 15 نفر نمی رسد!

وسوسه لژیونر شدن

وی در پاسخ به اینکه آیا می خواست لژیونر شود، گفت: به این موضوع فکر کرده ام، هرچند هنوز شرایط پیش نیامده است. دور از خانواده و ایران است اما هرکسی می خواهد در رشته مورد علاقه خود پیشرفت کند. فکر می کنم همه دوچرخه سواران حرفه ای کشورمان به این موضوع فکر می کنند.

عباسی در خصوص وضعیت دوچرخه سواری در فارس نیز گفت: فقط یک دوره مسابقات استانی برگزار می شود که فقط ویژه آقایان است. چون در قسمت بانوان فقط 3 یا 4 نفر حضور دارند. من فقط در استان تمرین می کنم. در جاده ها و در کوه ها. ما در جاده ها با مشکلاتی مواجه هستیم و بارها به تصادف هایی نزدیک شده ایم که از آنها عبور کرده ایم. رانندگان به دوچرخه سواران احترام نمی گذارند. بارها گفته ایم که مسئولان باید با نصب تابلوهایی در جاده ها به رانندگان هشدار دهند که مراقب دوچرخه های عبوری باشند. در کشورهای خارجی حتی علائم الکترونیکی وجود دارد که هنگام ورود دوچرخه سواران به تونل چشمک می زند و به رانندگان هشدار می دهد. هزینه زیادی ندارد اما انجام نشده و هر بار با استرس وارد جاده و به خصوص تونل می شویم.

وی همچنین به اهمیت تقویت روابط عمومی در فدراسیون های دوچرخه سواری اشاره کرد و گفت: اگر فدراسیون بتواند روابط عمومی قوی تری داشته باشد می تواند با رایزنی مناسب زمینه پخش مسابقات و جذب اسپانسر را فراهم کند. دوچرخه سواری کوهستان به دلیل مسیر و سبک مسابقه جذابیت و هیجان دارد، اما در صورت عدم توجه، سطح رقابت پایین می آید و شانس مدال نیز کاهش می یابد.

*دوچرخه های حرفه ای با قیمت خودرو!

عباسی درباره قیمت دوچرخه حرفه ای نیز گفت: مثلا دوچرخه من اگر نو باشد حدود 100 میلیون تومان قیمت دارد اما برای مسابقات بزرگ دوچرخه بهتری می طلبم حدود 7 هزار تومان. یعنی باید پول ماشین را بدهم و دوچرخه بخرم که با توجه به نکاتی که گفتم ارزشش را ندارد.

وی در پاسخ به اینکه آیا فدراسیون در این زمینه به قهرمانان برون مرزی کمک نمی کند، گفت: در مجموع هر چه بخواهید، پاسخ فدراسیون فقط یک است: بودجه نداریم! و اگر بتوانند اسپانسر بگیرند، می توانند هزینه های خود را تامین کنند.

عباسی افزود: پدرم برای اسپانسر شدن با چند شرکت رایزنی کرده اما او هم گفته است که این مسابقه توسط هیچ رسانه ای پوشش داده نمی شود، چرا ما باید اسپانسر شویم؟ کجا ببینیمش؟ حق با آن هاست. اگر نمی توانید آن را ببینید، چرا بیایید و پرداخت کنید؟

*من خودم را ثابت کردم، حالا نوبت فدراسیون است

دختر دوچرخه سوار کوهستان خوش بین کشورمان در پایان از خانواده، مربی خود فرشید صلاحیان و هیئت دوچرخه سواری استان و شهرستان کازرون تشکر کرد و گفت: خوشحالم که اولین جوان زن کراس کانتری است. مدال مسابقه به نام من است اما دلیل اصلی خوشحالی من این است که راه را برای افزایش مدال های دختران کشورم در آینده باز کردم و با کسب این مدال توانایی و پشتکار خود را ثابت کردم و اکنون امیدوارم فدراسیون دو و میدانی ایران از استعدادهایی مثل من استفاده کند و نگذارد مثل خیلی از استعدادهای خوب کشورمان مهره سوخته ای باشم.

انتهای پیام