هزینه های تولید غذا تا سال ۲۰۵۰ چه می شود؟

به گزارش میجیک بر اساس گزارش آکسفورد اکونومیکس اگر اقدامات سیاستی برای دستیابی به انتشار خالص کربن صفر با موفقیت اجرا شود هزینه تولید مواد غذایی در آسیای جنوب شرقی می تواند بین 30.8 تا 58.9 درصد در سال 2050 افزایش یابد.

برای اینکه کشورهای آسیای جنوب شرقی تا سال 2050 به اقتصاد خالص صفر دست یابند باید مالیات و سایر مقررات را برای استفاده از سوخت های فسیلی وضع کنند که منطقه به آن متکی است. همچنین هزینه های انرژی و نیروی کار دو عامل اصلی بلندمدت هزینه های تولید مواد غذایی را افزایش می دهد.

قیمت مواد غذایی در اندونزی بیشتر در معرض خطر انتقال است و انتظار می رود هزینه ها در سال 2050 به میزان 58.9 درصد افزایش یابد. بر اساس این گزارش ویتنام (51.6٪) مالزی (38.9٪) تایلند (31.8٪) و فیلیپین (31.8٪) قرار دارند. 30.8 درصد.

قیمت مواد غذایی در حال حاضر در منطقه به دلیل رویدادهای شدید آب و هوایی ناشی از تغییرات آب و هوایی در حال افزایش است.

این گزارش حاکی از آن است که افزایش یک درصدی میانگین دما در این پنج بازار تولید مواد غذایی قیمت های تولیدکننده مواد غذایی را بین 0.96 تا 2.17 درصد افزایش می دهد.

نتایج نشان می دهد که فیلیپین آسیب پذیرترین کشور در برابر افزایش دما است. این حساسیت ممکن است به دلیل قرار گرفتن کشور در معرض رویدادهای نامطلوب جوی مانند طوفان آسیب پذیری سیستم های کشاورزی در برابر تغییرات آب و هوایی و زیرساخت های ضعیف تر برای تثبیت قیمت ها باشد. اندونزی با افزایش دو درصدی قیمت ها به دلیل افزایش یک درصدی میانگین دما دومین کشور آسیب پذیر است و پس از آن مالزی (1.4 درصد) تایلند (1.31 درصد) و ویتنام (0.96 درصد) قرار دارند.

شرکت ها گزارش می دهند که با همکاری با شرکت های سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان شرکای تجاری شرکت های محلی می توانند تخصص و دانش جدیدی مانند کشاورزی هوشمند با آب و هوا به دست آورند. این می تواند کارایی و بهره وری و همچنین رقابت جهانی را برای مشاغل محلی بهبود بخشد.

این مشارکت همچنین به باز کردن دسترسی گسترده تر به بازار از طریق شبکه های بین المللی مستقر کمک می کند که تنوع صادرات و رشد درآمد را برای کشورهای آسه آن امکان پذیر می کند.

آنها همچنین می توانند با ارائه کمک های مالی و تخصص فنی برای تسریع سرمایه گذاری در انرژی های تجدیدپذیر در این اقتصادها نقش مهمی در حمایت از انتقال به انتشار خالص صفر در بخش های کشاورزی و غذا ایفا کنند. این به این دلیل است که بخش تولید مواد غذایی آسه آن در شبکه تولید جهانی ادغام شده است زیرا سهم واردات از این منطقه از 6.6 درصد در سال 2000 به 9.1 درصد در سال 2021 افزایش یافته است.

در این گزارش آمده است که افزایش قیمت مواد غذایی در آسیا به نگرانی ها در مورد هزینه زندگی در سراسر جهان دامن می زند. در این زمینه مداخلات برای مهار قیمت مواد غذایی در آسه آن نیز می تواند به کاهش افزایش تورم برای سایر اقتصادهای جهان کمک کند.

انتهای پیام