ناگفته‌های الهه احمدی بعد از دو سال دوری: می‌خواهم پاریس سومین المپیکم باشد

به گزارش میجیک، الهه احمدی با کسب چندین مدال جهانی و آسیایی در این رشته یکی از پرافتخارترین تیراندازان زن ایران است. او موفق ترین ورزشکار کل کاروان ایران در بازی های آسیایی گوانگجو بود که در اینچئون دو نقره و یک برنز و یک مدال نقره کسب کرد. احمدی در جام جهانی نیز چندین مدال رنگارنگ کسب کرد. او دو المپیک لندن و ریو را پشت سر هم برد اما نتوانست جواز حضور در المپیک ریو را کسب کند. احمدی پس از ماه ها سکوت گفت که بعد از دو سال دوری از اسلحه و لباس تیراندازی با انگیزه و تلاش زیاد به میدان آمده و می خواهد شانس خود را در المپیک پاریس امتحان کند.

در ادامه الهه احمدی درباره دلایل دوری خود از تیراندازی، وضعیت و هدف آن با میجیک می گوید.

* نگرفتن سهمیه المپیک توکیو را خیلی سخت می دانم

بعد از اینکه سهمیه المپیک توکیو را نگرفتم، شرایط حاشیه ای بسیار سختی را تجربه کردم. می خواستم استراحت کنم تا ذهنم آرام باشد اما به دلیل ورزش های خاصی متأسفانه استراحت روحی و روانی خوبی نداشتم. برای من خیلی سخت بود اما خدا را شکر این زمان هم گذشت.

* دو سال گذشته اصلاً اسلحه نگرفتم

من دو سال و نیم است، یعنی از آذر 1377 که برای المپیک 2020 سهمیه نگرفتم، در تغییر قوانین سهمیه رنکینگ هم شرکت نکردم. سپس به دلیل شیوع بیماری کرونری، المپیک توکیو یک سال به تعویق افتاد و در سال 1999 مسابقه تیراندازی برگزار نشد. در کل می توانم بگویم که از ژانویه و فوریه 1998 تا دسامبر 1400 تیراندازی نکردم. در دو سال گذشته اصلاً اسلحه شلیک کردم و من فقط در چند بازی لیگ بدون تمرین شرکت کردم. من در آن زمان تمرین خاصی نداشتم و تمریناتم بسیار کوتاه بود و میزان بالایی نداشت. من فقط یک تمرین کوچک برای رقابت انجام دادم.

* به تنهایی و بدون امکانات می برم

من واقعا در تیراندازی تلاش زیادی کردم. 20 ساله بودم که در سال 1380 تیراندازی را شروع کردم و تنها و بدون امکانات بودم. امروز نمی توان همان ویژگی ها را مقایسه کرد. من حتی هیچ عکسی از تیراندازی ندارم که بتوانم ببینم چه برسد به داشتن سلاح و لباس خوب. واقعا تنها بودم، اول خدا را داشتم و بعد پدرم را. تا سال 1366 که فدراسیون جدیدی در ریاست آقای هاشمی راه اندازی شد، انگیزه، امکانات و موقعیتی برای شکوفایی من وجود نداشت.

* حضور لازلو انگیزه ای برای کل جامعه تیراندازی است

فدراسیون در آن زمان بزرگترین مربی جهان، لازلو را به خدمت گرفت و این انگیزه ای برای من و کل جامعه تیراندازی بود. اولین مدال خود را در چین در بازی های آسیایی 1988 گوانگجو کسب کردم. این اولین مدال آسیایی تیراندازی ایران است. آنجا سه ​​مدال گرفتم و قهرمانی و کارم را شروع کردم. برایش خیلی زحمت کشیدم.

* فکر می کنم شایسته مدال المپیک هستم

هدف هر ورزشکار حرفه ای این است که بتواند المپیک که اوج ورزش است را تجربه کند و بتواند مدال بگیرد. فکر می کنم شایسته مدال المپیک هستم. بنابراین در سال 1400 به نظر خودم و البته با مشورت خانواده تصمیم گرفتم شانسم را در المپیک پاریس امتحان کنم. دلیلش برای من کاملا منطقی است. امیدوارم با حضور در المپیک بتوانم جواب بدبختی هایی که 20 سال در تیراندازی کشیده ام را بگیرم. برای این منظور باید تلاش کنم تا به هدف برسم و نتیجه را ببینم. برای آن تمرین، بدنسازی را در ژوئن 1400 شروع کردم. وزنم را کاهش دادم زیرا دو سال دیگر اضافه وزن داشتم و وضعیت بدنی خوبی نداشتم. این تیرانداز در ماه دسامبر پس از المپیک توکیو نیز کار خود را آغاز کرد. من هم بعد از شرکت نکردن در هیچ مسابقه ای (به جز 6 یا 7 بازی لیگ 99 و 1400) به مدت دو سال بدون تمرین شروع به تمرین کردم.

* قصد ندارم تیراندازی را رها کنم

حضور من در مسابقات لیگ بیشتر برای این است که تکنیکم را فراموش نکنم. البته، حتی ورزشکاران حرفه ای بسیار راحت نیز نمی توانند ورزش را کنار بگذارند. من هم قصد ترک زمین را نداشتم، اما به دلیل شیوع کرونا و تعطیلی باشگاه برای مدت طولانی، نتوانستم تمرین کنم و فقط می خواستم در مسابقه شرکت کنم. خب در این شرایط همه ورزشکاران دچار افت جسمی، جسمی، روحی و فنی می شوند و من این شرایط را دارم.

* در سراسر دنیا لباس چیز مثبتی است اما نه مثل ایران

خیلی تلاش کردم، اما تلاشم باید بیشتر از این باشد. قطعا باید با مشکلات و اشتباهات کنار بیایم و از موانع عبور کنم تا به دشمن برسم. من موقعیت خاصی دارم و چون سال ها آن را تحمل کرده ام و تجربه زیادی دارم، اکنون از هر ملی پوش دیگری بزرگتر هستم. این یک اتفاق مثبت در سراسر جهان است، اما به نظر نمی رسد در ایران اتفاق بیفتد. اما باید این دوره را هم بگذرانم. حالا تصمیمی گرفته ام و آنچه برایم مهم است افکار، تصمیمات، انرژی و اهداف خودم است، نه آنهایی که از زبان دیگران می آید و در ذهن آنهاست. من کسی هستم که باید تصمیم بگیرم که آیا توانایی دارم و می‌خواهم ادامه دهم یا نه، در خواست و تلاش صرف می‌کنم. باید شانسم را امتحان کنم. من معتقدم که هر تلاشی موفق خواهد بود. من مشتاقانه منتظر نتیجه تلاشم هستم. البته من آن نتیجه را یک جور تفسیر می کنم و نتیجه خدا را به گونه ای دیگر، اما امیدوارم هر دو از این راضی باشیم. خداوند به کار من برکت دهد و آنچه را که خدا به من داده است.

* قبل از ورود به تیم ملی باید آماده باشم

به جام جهانی برزیل اعزام شدم و در قسمت ذخیره حضور پیدا کردم. من از نتیجه راضی نیستم اما نتیجه منطقی است. افرادی که زمان زیادی نمی گذارند قطعا در اولین مسابقه نتیجه خوبی نخواهند گرفت. همه قهرمانان پس از دو سال دوری از ورزش این را تجربه کرده اند. من هم این تجربه را داشتم. من همچنان در تلاش هستم تا به رکورد بالاتری برسم و به آمادگی قبلی خود برگردم. غلبه بر مشکلات فنی، جسمانی، فنی و روحی برای بازگشت به بالاترین رتبه های ایران. باید بتوانم عضوی از یک تیم باشم و به مسابقات اعزام شوم.

* از تجربیات و شکست هایم برای پاریس درس گرفتم

دو مسیر برای رسیدن به المپیک پاریس وجود دارد. مسیر اول رودخانه است یعنی باید ببینیم فدراسیون چه برنامه ای دارد و چگونه ما را به المپیک می رساند. سپس باید سعی کنم با برنامه ریزی در آن مسیر سرعت و کیفیت کار را ارتقا دهم. نظر من این است که المپیک پاریس یک مرحله رقابتی هم هست. من دو بار المپیک را در زندگی ورزشی ام تجربه کردم، اما نتوانستم سهمیه فصل بعدم را بگیرم. تجربه دو بار حضور در المپیک و یک باخت و عدم حضور چیزهای زیادی به من آموخت که سعی می کنم برای المپیک آینده از او یاد بگیرم. المپیک پاریس نیز مانند سایر مسابقات برگزار می شود و مدال ها توزیع می شود و هر ورزشکاری به سرنوشت خود و بر اساس تلاش خود سهمی می گیرد. من هم امیدوارم یکی از آنها باشم.

* در مسابقات جهانی می توان سهمیه و مدال گرفت

نمی توانم بگویم در مسابقات جهانی مصر می توان سهمیه المپیک را گرفت یا خیر، اما می دانم که نسبت به 10 سال پیش که تجربه حضور در المپیک تازه شروع شده بود، ورزشکاران قوی به تیراندازی ایران تزریق شدند. . حالا یک مدال طلای المپیک در کارنامه این رشته داریم که قطعا سطح تیراندازی ایران را بالا می برد. با افزایش میزان تیراندازی، سطح ورزشکاران در همه سطوح که تازه وارد این رشته شده اند و هدفشان کسب مدال المپیک است، افزایش می یابد. البته با برنامه ریزی و تلاش می توان در مسابقات جهانی مدال و سهمیه گرفت اما باید بدانید که شرایط کسب مدال و سهمیه در تیراندازی بسیار سخت شده است. بعد از المپیک توکیو قوانینی تغییر کرد و قوانین جدیدی طراحی شد که کار را برای همه سخت کرد. ورزشکاران برای رسیدن به رتبه های برتر و کسب سهمیه باید در تمامی مسابقات شرکت کنند.

* جام جهانی برای ما مهمتر است

بازی های آسیایی یک سال است که به تعویق افتاده است اما این تعویق هیچ تاثیری برای ما نداشته است. بازی های آسیایی یک ماه قبل از جام جهانی که سهمیه المپیک است برگزار می شود. بنابراین به تعویق انداختن رویداد برای ما مشکلی نیست، زیرا تیراندازان در تاریخ باید در بالاترین سطح و اوج قرار بگیرند و آماده بمانند. مسابقات جهانی برای ما اهمیت بیشتری دارد زیرا سهمیه المپیک در آنجا پخش شده است. نقاط قوت و ضعف این سیستم تعلیق را بررسی کنید و باید برای بازی سال آینده از آن استفاده کنید.

* تیراندازی پر از مدال و سنگ های قیمتی

البته ما تیراندازها کمبودها و مشکلات زیادی داریم. تیراندازی یک رشته مدال آور و ارزشمند است. متاسفانه در سال های اخیر شرایط ورزشی به خصوص تیراندازی بسیار سخت بوده است. تیراندازی میدان مصرف است و باید مدام اسلحه عوض کنیم و به مهمات نیاز داریم. در صورت عدم استفاده باید دوباره تهیه کنیم. تاثیر نوسانات و محدودیت های ارزی در حوزه ما بارزتر است. امیدوارم این موضوع حل شود و فدراسیون جدید به صورت هوشمندانه و سیاسی به این موضوع رسیدگی کند و این موضوع را از روشی که تیراندازان و تیراندازان می توانند به آنچه درست است حذف کنند.

* از تمام مدت عکاسی لذت می برم

اصلا نمیخوام یه روز برگردم من می خواهم با همین تجربه جلو بروم. من همیشه از عکسبرداری لذت می برم، چیزی که می شکند، می خندد، گریه می کند، غم و شادی. من می خواهم این روند برای رسیدن به اهدافم ادامه یابد. دوست ندارم برگردم اتفاقی که باید می افتاد قبلا رخ داده است و نیازی نیست انتظار لحظات شاد و دور از غم را داشته باشم. ترجیح می دهم به آینده نگاه کنم و تمام بدنم را روی آن سمت متمرکز کنم تا اینکه برای رسیدن به هدفم تلاش کنم.

* همیشه آرزوی المپیک را داشتم

من همیشه آرزوی المپیک را داشتم. فکر نمی کنم ورزشکارانی وجود داشته باشند که رویای المپیک را نبینند و با آن رویا زندگی نکنند. من هم از این قاعده مستثنی نیستم، اما قطعاً بهترین ها را برای خودم و افرادی که دوستشان دارم در رویاهایم می خواهم و می بینم. به امید روزی که این اتفاق بیفتد و المپیک پاریس یک المپیک عالی برای همه تیراندازان باشد. باشد که روز و تمام احساسات من در المپیک پاریس به بهترین شکل ممکن باشد. این آرزو را برای سایر ورزشکاران و مردم نیز دارم.

* نمی دانم بعد از پاریس چگونه به تمرین ادامه خواهم داد

نمی دانم بعد از المپیک پاریس چه خواهم کرد و چگونه به تیراندازی ادامه دهم. باید ببینیم در پاریس می توانم گلیمم را از آب بیرون بیاورم (می خندد) تا در مورد بعدی صحبت کنم. من معتقدم همه چیز باید در یک لحظه اتفاق بیفتد. بعد از المپیک پاریس باید ببینیم دنیا چطور پیش می رود تا خودم تصمیم بگیرم. بعد از المپیک ریو نمی‌دانستم می‌خواهم ادامه دهم یا نه، و شرایط خیلی متفاوت بود. هیچ ورزشکار حرفه ای نمی تواند ورزش خود را ترک کند، به خصوص اگر سال ها کار و تلاش کرده باشد. آرزوها و علایق من فقط برای شاد کردن دلم است و این مهمترین چیز برای من است و برای آن تلاش می کنم. آرزوی من برای قلب همه ایرانیان خوب است. هیچ چیز بالاتر از این نیست. من بعد از المپیک بعد از المپیک تصمیم گرفتم.

* من اعزامی به باکو نیستم چون رتبه ام پایین است

به دلیل سیستم جدید، مربیان و کادر فنی قوانین خاص خود را دارند و افراد را بر اساس رتبه هایی که تیراندازی می کنند وارد رقابت می کنند. در حال حاضر تعداد نمایندگان در هر مسابقه متفاوت است و در جام جهانی باکو هدف از هر 5 نماینده 2 نفر جوانان ورزشکار و نوجوان خواهند بود و در هر رشته هم نوجوانان و هم جوانان اعزام می شوند. طبق رکوردهای برزیل، رتبه من پایین بود و در ترکیب جام جهانی باکو قرار نگرفتم.

* درباره وضعیت تیم ملی اظهار نظر نمی کنم

در مورد وضعیت تیم ملی نمی توانم چیزی بگویم. به عنوان یک ورزشکار، هرگز خودم را در سطح نمی بینم تا در مورد وضعیت عمومی ام صحبت کنم، یا به خودم اجازه نمی دهم.

انتهای پیام/