منافع سیاسی روسیه از جنگ غزه/ مسکو آماده حمایت از تهران در صورت جنگ با تل‌آویو نیست
به گزارش میجیک، اتاق فکر کارنگی در تحلیل با قلم نیکیتا اسماگین کارشناسان شورای امور بین الملل روسیه نوشتند: حمله به اوکراین در سال 2022 به بیشتر اختلافات داخلی غرب درباره روسیه پایان داد و کشورهای دو طرف اقیانوس اطلس را متحد کرد. اما جنگ بین اسرائیل و حماس دوباره شکاف بین دولت های غربی را شعله ور کرده است: در حالی که ایالات متحده اصرار دارد که اسرائیل حق دفاع از خود را دارد، تفاوت آشکاری بین کشورهای اروپایی در مورد موضع اتحادیه اروپا وجود دارد. . رسانه ها از نارضایتی گسترده مقامات آمریکایی از موضع کاخ سفید در حمایت از اسرائیل خبر دادند. ایالات متحده می گوید به اسرائیل و اوکراین کمک خواهد کرد. اما تا کی می تواند درگیر دو درگیری بزرگ باشد؟ امید مسکو به اینکه غرب از ارائه حمایت نامحدود به کی یف خسته شود، هرگز نزدیک نشده است.
علاوه بر این، موضع واشنگتن طرفدار اسرائیل، مشروعیت دلایل گسترده‌تر غرب برای حمایت از اوکراین را از نظر بسیاری در جنوب جهانی تضعیف می‌کند. استدلال اخلاقی علیه تهاجم روسیه به اوکراین، به ویژه در خاورمیانه، اکنون مانند کلمات پوچ به نظر می رسد. ایالات متحده زمانی که روسیه غیرنظامیان بیگناه را در اوکراین کشت، از روسیه انتقاد کرد و اکنون وقتی متحدش اسرائیل در غزه همین کار را می کند، سکوت می کند.
البته تشدید تنش ها در غزه برای روسیه خالی از خطر نیست و اگر نیروهای طرفدار ایران در دام درگیری با اسرائیل بیفتند، رابطه مسکو با ایران به معنای آمادگی این کشور برای حمایت از ایران در جنگ با اسرائیل نیست. اسرائيل. . این تحولات مستلزم انتخاب طرفی از سوی روسیه در جنگ است و پیامدهایی برای مداخله روسیه در سوریه خواهد داشت. اما در حال حاضر، یک جنگ نظامی گسترده تر در خاورمیانه بعید به نظر می رسد. ایران و نیروهای نیابتی آن تاکنون از درگیری غزه دور مانده اند و این بدان معناست که نمی توانند مداخله کنند.
جنگ اسرائیل و حماس نیز مشکلات داخلی را برای کرملین ایجاد کرد. بر اساس بیانیه رسمی، رفتار «یهود ستیزانه» اکتبر در داغستان موج شوک را به رهبری روسیه وارد کرد. ملی گرایی و قومیت موضوعاتی هستند که قبلا کرملین را نگران کرده بودند. در عین حال، به حداقل رساندن این خطرات باید آسان باشد. همین کافی بود که لفاظی های ضد اسرائیلی را کاهش دهیم و در عین حال برخی انتقادات معتدل از اقدامات داغستان را حفظ کنیم.
در نهایت، رویدادهای خاورمیانه به کرملین کمک کرد که سیاست خارجی روسیه در سال های اخیر در مسیر درستی قرار گرفته است. یک رهبر کاریزماتیک باید بتواند اطرافیان خود را به این باور برساند که به طور طبیعی خوش شانس و موفق است. هر موفقیتی، به‌ویژه اگر از ناکجاآباد ظاهر شود، سرنوشت‌گرایی و اعتقاد پوتین به خطاناپذیری پوتین را تقویت می‌کند. همه چیز در دستان خداست و خدا همیشه در کنار روسیه است.
استدلال های عقلانی تری وجود دارد. به نظر می رسد که شرط بندی مسکو برای فروپاشی نظم بین المللی طرفدار غرب نتیجه داد. الان اسرائیل و فلسطین هستند. فردا ممکن است تایوان و چین باشند. به این ترتیب، مناقشه خاورمیانه این فرضیه را تأیید می کند که روسیه منزوی نیست. جنوب جهانی دیگر به غرب اعتماد ندارد و این به معنای فرصت های جدید برای مسکو است.
در مجموع، این بدان معناست که روسیه یک بازیگر منفعل در جنگ اسرائیل و حماس باقی خواهد ماند. مسکو هیچ نقشی در آغاز بحران نداشت و حتی اگر بخواهد نمی تواند آن را حل کند. روسیه حتی نمی تواند به عنوان یک میانجی عمل کند، زیرا اسرائیل از نزدیکی مسکو به تهران عصبی است. تنها گزینه باقی مانده تماشای رویدادها از راه دور و بیان اهمیت راه حل دو حالتی است. در همین حال، دستاوردهای کرملین از رویدادهای خاورمیانه تنها برای متقاعد کردن نخبگان روسیه است که راه درست را انتخاب کرده اند.
311311