مشاغل دوست‌دار خانواده، دردسرهای مادران شاغل را حل میکنند – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان
خبرگزاری آنلاین; گروه مجلات – محدث تکفلاحاز زمانی که یادم می آید، زنانی در جامعه ما کار می کنند. اما نگرانی هر زن شاغل در اطرافم این است که واقعیت درونی زنان اغلب با واقعیت بیرونی متفاوت است. برای لحظه ای تصور کنید که به دنیای ارل کارما محور نقل مکان کرده اید. امکان ندارد یک بچه با مادرش به هزار و یک دلیل کنار هم باشند. ما با چه چیزی روبرو هستیم؟ مادری در خانه نگران بچه است. امنیت فرزندان، نیازهای آنها و … کودکانی هستند که در خانه تنها مانده اند.
در مورد کرونا، اگر زنان شاغل مجبور باشند از مرخصی برای کار با کودکان امتناع کنند یا در صورت امکان، کودکان را به کار با آنها بیاورند، موضوع حتی واضح تر می شود. اگر بخواهیم عمق یک داستان را درک کنیم، باید تخیل را به ابعاد وسیع تری ببریم. آیا این مادر به راحتی به فرزند بعدی فکر می کند؟ اگر این مادر سرپرست خانوار زن باشد چه موارد دیگری را می توان به پرونده اضافه کرد؟ آیا این چیزهایی که ما فکر می کنیم در انسان هم اتفاق می افتد؟
در اینجا نتیجه می گیریم که زنان شاغل با انتخاب کارمندی از عواقب آن چشم پوشیده اند. افزایش سن ازدواج، تاخیر در باروریتغییر در ساختار خانواده و الگوهای تغییر نقش، تأثیر بر روابط مادر و فرزند، تأثیر بر اقتصاد خانواده، کاهش جمعیت، افزایش آسیب‌های اجتماعی، افزایش آزار جنسی در محیط کار، توسعه طرح‌های جایگزین خانواده و تغییر در الگوهای مشارکت اجتماعی زنان. این یک پیامد مهم است که در و گفتن با دکتر لیلا سادات | زعفرانچی، عضو هیئت علمی دانشگاه.
مسئله کار زنان از کجا شروع شد؟
در ایران از نظر حقوقی و حقوقی تفاوتی بین زن و مرد قائل نیستیم. اما اولین و مهمترین اشتباه اغلب توسط خود خانم ها انجام می شود. وی در مواجهه با شغل انتخابی خود، وضعیت (ابعاد فرهنگی و اقتصادی) را نادیده گرفت و قرارداد را پذیرفت. از طرفی در مرحله بعد مشکلی که در این دنیا وجود دارد، شرایط قرارداد کار به سمت سودجویی سوق داده شده است. یعنی قرارداد بیشتر به نفع کارفرماست. این امر به ویژه در مورد مهارت های کم (مهارت هایی که افراد بیشتری می توانند کسب کنند) صادق است. دلیل این امر این است که کارفرمایان به نمایندگان اعتماد ندارند و سعی می کنند در توافقنامه مرزهای امنی برای خود ایجاد کنند. قراردادهای کوتاه مدت به دلیل برخورداری از بیمه کمتر و خدمات بیمه ای کمتر و عدم وجود محدودیت قانونی برای اخراج کارکنان (جویندگان کار) مورد ترجیح کارفرمایان است.
با این حال، اگر قراردادها و شرایط قانونی به سمتی برود که تفاوتی بین قراردادهای زن و مرد وجود نداشته باشد، کارفرمایان اغلب ریسک نمی کنند و کار را به آنها واگذار می کنند. به خاطر خانم ازدواجش باروری بیماری های مادر و پدر و فرزندان و… دلایل عقب ماندن در کار یا مرخصی وجود دارد. نتیجه این رفتار کاهش فرصت های شغلی زنان در یک جامعه است
برای زنان، قراردادهای طولانی مدت مناسب نیست. اما این بدان معنا نیست که قراردادهای کوتاه مدت برای زنان باید تحت قوانین یکسان باشد. در عوض، به معنای تعیین الزامات قرارداد برای زنان متناسب با زنانگی و تسریع در مدت قرارداد است. اکنون طبق سرشماری نفوس و مسکن سال 1395 در جامعه ایران 80 درصد زنان متاهل خانه دار هستند و جالب است بدانید که 10.5 درصد از زنان متاهل تنها زن هستند. آنها کار میکنند. دلایلی برای ایجاد انگیزه در تعداد کمی از زنان برای ورود به بازار کار پیدا کنید! اگر بخواهیم در درجه اول آن را بررسی کنیم، دو دلیل اصلی برای دیگری وجود دارد. یکی که در زندگی است خاخام درآمد آقایان خوب است و معیشت آنها را تامین می کند و در ایران فرهنگ ورود به بازار کار درست نیست.
تعریف این «کار» چیست؟
اشتغال به معنای هر فعالیتی است که برای آن خدمتی ارائه می شود. اگرچه هیچ هزینه ای برای این سرویس پرداخت نمی شود.
پس با این تعریف «خانه داری» هم یک شغل است. اما از نظر ما کار زنان محسوب نمی شود. زیرا در کار زنان تخمین زدن و به دست آوردن آمار و نظارت و نظارت بر کمیت و کیفیت بسیار دشوار است. در دنیا اگر بخواهیم معیارهای مشخصی از کار را بگوییم باید کار شایسته را مشخص کنیم که حدود 20 سال است که وجود دارد. طبق تعریف کار شایسته در سازمان بین بین المللی کار، هدف اولیة این سازمان فرصت هایی را برای مردان و زنان فراهم می کند تا در شرایط آزادی، برابری، امنیت و کرامت انسانی به شغل مناسب و سازنده دست یابند. به زبانی آشناتر، کار مؤدبانه باید دو ویژگی مهم داشته باشد: ساعت کاری استاندارد و دوم اگر ساختار کار درست باشد. هنگام بحث درباره کار برای زنان، باید به انعطاف‌پذیری ساعات کار برای آزاد کردن زمان توجه شود.
آیا شغل مناسب خانواده است؟
این عنوان باید برای فعالیت های حرفه ای زنان در هر کشوری تعریف شود. اشتغال خانوادگی، یعنی: وضعیتی که در آن کارگزار (زن) کار و زندگی را تطبیق می دهد. یعنی فراهم کردن فرصت های شغلی ممکن است آسیب چندانی به زندگی زناشویی وارد کند، اما هنوز مرزی بین کار و زندگی وجود دارد.
در کشور ما ساختاری مانند تحصیلات دانشگاهی متناسب با بازار کار طراحی نشده است. نرخ بیکاری زنان در جهان بالاست، اما نرخ بیکاری زنان (به ویژه فارغ التحصیلان زن) در ایران بیشتر است.
البته تفاوتی بین زن و مرد سرپرست خانوار در ایجاد فرصت های شغلی وجود ندارد تا زنان نیز بتوانند وارد بازار کار شوند.
چگونه یک شغل مناسب برای خانواده پیدا می کنید؟
زنان ما نیاز به دسترسی به مراقبت گرانبها دارند. منظور از “مراقبت ارزان” فقط مهدکودک نیست. اکنون علاوه بر مراقبت از فرزندان، مراقبت والدین و گاهی پدربزرگ و مادربزرگ نیز مهم است. این مشکل تنها در ایران رایج نیست و جوامع در سراسر جهان در این تعریف گنجانده شده اند. همچنین لازم به ذکر است که وجود مهدکودک هایی که تشکل های آن پذیرفته شده و تأسیس می شود در سطح جهانی است.
آمار فارغ التحصیلان دانشگاهی که ما به آنها نگاه می کنیم مؤید این است که تعداد زنان تحصیل کرده بیشتر از مردان تحصیل کرده است. این بدان معناست که ما می توانیم از پتانسیل بالای زنان استفاده کنیم، اما به شرطی که امکانات در اختیار آنها باشد. به عنوان مثال، اگر بین زنان شاغل (شاغل) با مهارت های بالا در موقعیت کاری رقابت وجود داشته باشد، برخورداری از مهارت و انگیزه در شغل به دلیل داشتن مهارت، رفاه، امتیازی برای همکاری، سازمان یا کارفرما محسوب می شود. شرایط از قیبل ارائه مهدکودک های شرکتی و زنانه با مهارت ها و تخصص های سطح بالا برای علایق آنها باروری نه چندان دور از کار، یکی از این شرایط برآورده شده است. ما از مهدکودک شرکتی به عنوان دسترسی مادر به فرزندش در ساعات کاری مختلف یاد می کنیم.