عشق مغز را اینگونه متحول می‌کند!

دانشمندان برای اولین بار نشان دادند که چگونه تجربه عشق رمانتیک می تواند سیستم فعال سازی رفتاری مغز (BAS) را تغییر دهد. هنگام تجربه عشق، سیستم فعال سازی رفتاری بر عملکردهای شناختی و سایر محرک های بیرونی غلبه می کند. به این ترتیب تمام تمرکز مغز روی یک فرد متمرکز می شود.

عشق مدت هاست که دانشمندان را متحیر کرده است و آنها چیز زیادی در مورد آن نمی دانند. اکنون دانشمندان دانشگاه کانبرا، دانشگاه ملی استرالیا و دانشگاه استرالیای جنوبی در مقاله‌ای یک قدم به حل این معما نزدیک‌تر شده‌اند. آنها 1556 جوان را که فکر می کردند عاشق هستند مورد بررسی قرار دادند. هدف کشف مسیرهای شیمیایی و محرک های رفتاری قدرت عشق در مغز است.

آنها سیستم فعال سازی رفتاری را زیر نظر دارند. این سیستم در پاسخ به تجربه احساسات مثبت مانند هیجان و شادی فعال می شود. BAS همچنین رفتارهایی را آغاز می کند که ممکن است به خروجی های پاداش یا پاداش منجر شود.

مطالعات قبلی نقش BAS را در افزایش حساسیت جنسی در زنان و مردان روشن کرده است. ما همچنین می دانیم که هورمون اکسی توسین اغلب با عشق مرتبط است. وقتی با کسی که دوستش داریم ملاقات می کنیم، اکسی توسین در سیستم عصبی و عروق خونی ما جریان پیدا می کند. اما به نظر می رسد که عشق مکانیسم های پیچیده تری را در مغز فعال می کند.

سیستم فعال سازی عصبی باعث می شود که عاشق محرک های پاداش دهنده را متفاوت درک کند. بنابراین معشوق خود را در مرکز توجه قرار می دهد.

عشق به مغز ما چیست؟

محققان دریافتند که فعالیت سیستم فعال سازی رفتاری دلیل اصلی این است که فرد – معشوق – به سرعت در مرکز توجه عاشق قرار می گیرد. BAS فقط تمام محرک های مرتبط با معشوق را اولویت بندی می کند. این ترکیب اکسی توسین و دوپامین است که این اهمیت ویژه را برای عاشقان در مغز ایجاد می کند.

یکی از ویژگی های سیستم های فعال سازی رفتاری این است که اثرات آنها در سراسر مغز گسترده است و محدود به مناطق خاصی نیست. حساسیت بالای BAS مربوط به فعالیت بالای تگمنتوم شکمی و قشر پیشانی است. همچنین، واکنش پاداش BAS با فعالیت بیشتر در قشر جلوی پیشانی جانبی، قشر کمربندی قدامی، و مخطط شکمی در مغز همراه است. هنگامی که تحریک BAS فعالیت پوتامن، هسته دمی و تالاموس را کاهش می دهد.

دانشمندان می دانند که تغییرات در حجم ماده خاکستری در قشر جلوی پیشانی شکمی و لوب جداری تحتانی با سطح فعالیت BAS مرتبط است. علاوه بر این، سطوح انتقال‌دهنده عصبی گلوتامات در شبکه پاداش مغز ممکن است تفاوت‌هایی را در واکنش‌پذیری پاداش BAS در افراد مختلف ایجاد کند. هر دو ساختار دارای درجه بالایی از همپوشانی با ساختارهای عشق مشاهده شده در مغز هستند.

این مکانیسم پیچیده باعث می شود که محرک عاشق ارزشی بالاتر از سایر محرک ها در مغز فرد ایجاد کند. این تغییرات در قالب رفتاری ظاهر می شود که عزیز آن را کامل می داند و کل زندگی روزمره را برای او فراهم می کند.

در گام بعدی، دانشمندان قصد دارند از تکنیک‌های fMRI برای بررسی تفاوت‌ها در مسیرهای شیمیایی و فعالیت BAS در واکنش‌های شناختی مردان و زنان استفاده کنند. این تحقیق نه تنها مکانیسم های عشق در مغز را روشن می کند، بلکه بینشی از تاریخچه تکاملی عشق را نیز ارائه می دهد.

227227