دانشمندی که ساختار DNA را کشف کرد
همان دانشی که ملحدان کریک نقش مهمی در پیشبرد آن داشتند یعنی ژنتیک و زیست شناسی مولکولی فیلسوفان مشهوری مانند آنتونی فلو را بر آن داشت تا سرانجام پس از 50 سال بی خدایی ایمان آورند.
به گزارش میجیک فرانسیس هاری کامپتون کریک در سال ۱۹۱۶ در انگلستان به دنیا آمد. او یک بیوفیزیکدان است که در سال 1962 به همراه همکارانش (جیمز واتسون و موریس ویلکینز) برای کشف ساختار مولکولی اسید دئوکسی ریبونوکلئیک (DNA) جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را دریافت کرد.
DNA ماده شیمیایی است که مسئول عملکرد زندگی است. به عبارت دیگر DNA نوعی اسید نوکلئیک است که حاوی دستورالعمل های ژنتیکی است که برای عملکرد بیولوژیکی و رشد موجودات و ویروس ها استفاده می شود. نقش اصلی مولکول DNA ذخیره سازی طولانی مدت اطلاعات ژنتیکی و دستوری است.
دستاوردهای علمی فرانس کریک و همکارانش پایه و اساس علم ژنتیک و مسلماً یکی از مهمترین اکتشافات زیست شناسی در قرن بیستم شد.
در طول جنگ جهانی دوم کریک تحصیلات خود را به عنوان فیزیکدان برای توسعه مین های مغناطیسی برای استفاده در جنگ دریایی رها کرد اما دو سال پس از جنگ به زیست شناسی در آزمایشگاه تحقیقاتی در دانشگاه کمبریج بازگشت.
در سال 1949 به دلیل علاقه شدیدش به شرکت در مطالعه توسعه یافته تعیین ساختار سه بعدی مولکول های بزرگ موجود در موجودات زنده به بخش تحقیقات پزشکی آکادمیک در آزمایشگاه کاوندیش منتقل شد.
در سال 1951 هنگامی که جیمز واتسون زیست شناس آمریکایی به آزمایشگاه آمد مشخص شد که اسید نوکلئیک مرموز به ویژه DNA نقش اساسی در تعیین ارثی ساختار و عملکرد هر سلول دارد.
جیمز واتسون به کریک اطمینان داد که درک ساختار سه بعدی DNA نقش وراثت را آشکار می کند.
در طی این تحقیق مهم موریس ویلکینز با استفاده از پراش اشعه ایکس تحقیقاتی را روی DNA انجام داد و دانشمند دیگری به نام روزالیند فرانکلین با استفاده از اشعه ایکس از DNA عکس گرفت.
با استفاده از مطالعات ویلکینز و مجموعه عکس های روزالیند فرانکلین کریک و واتسون توانستند یک مدل مولکولی مطابق با خواص فیزیکی و شیمیایی شناخته شده DNA ایجاد کنند.
این مدل از دو مارپیچ فسفات قند تشکیل شده است که توسط پایه های مکمل به هم متصل شده اند.
طبق نظریه کریک و واتسون اگر رشته ها از هم جدا شوند می توان از هر رشته به عنوان الگوی برای تشکیل رشته ای استفاده کرد که دقیقاً همان رشته ای است که توسط رشته خواهرش تولید می شود.
این فرآیند کپی که “تکثیر ژن و کروموزوم” نیز نامیده می شود در سلول های در حال تقسیم دیده می شود.
مدل کریک و واتسون همچنین توالی بازها را در مولکول های DNA توصیف می کند که با مکانیسم های سلولی پروتئین های خاصی را کد می کنند. این پروتئین ها مسئول عملکرد و ساختار خاص سلول هستند.
در سال 1961 کریک شواهدی را نشان داد که نشان می دهد هر گروه از سه باز یک کدون روی یک رشته DNA ایجاد می کند که محل یک اسید آمینه خاص در ستون فقرات یک مولکول پروتئین است.
کدون ها در واقع سه نوکلئوتید یا توالی DNA هستند که ماده ژنتیکی در نظر گرفته می شوند. اطلاعات رمزگذاری شده در ماده ژنتیکی باید به پروتئین ترجمه شود. این ترجمه توسط ریبوزوم ها انجام می شود.
کریک همچنین کمک کرد تا مشخص شود کدام کدون در هر یک از 20 اسید آمینه یافت می شود و مسیرهای سیگنال دهی DNA را برای سلول ها برای ساخت پروتئین نشان می دهد.
او جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را به همراه واتسون و ویلکینز به دلیل یافته های علمی خود که امروزه ستون های علم ژنتیک هستند دریافت کرد.
فرانسیس کریک از سال 1977 تا پایان عمر خود استاد بازنشسته مؤسسه سالک بود. سالک موسسه ای در شهر سن دیگو در ایالت کالیفرنیا است که برای مطالعه زیست شناسی تاسیس شده است.
کریک در این موسسه تحقیقاتی در زمینه «مبنای عصبی خودآگاهی» انجام داد. کتاب معروف مولکول ها و انسان ها (1966) شامل بحثی عمیق درباره پیامدهای انقلاب در زیست شناسی مولکولی است.
کریک یکی از تأثیرگذارترین افراد در توسعه زیست شناسی مولکولی در تاریخ علم بود. جالب اینجاست که کریک یک آتئیست بود اما آنتونی فلو فیلسوف مشهوری که در نیمه دوم قرن بیستم یعنی همان سالی که فرانسیس کریک درگذشت به نماد بی خدایی فلسفی تبدیل شد اعلام کرد که در زمینه زیست شناسی مولکولی عمیق تر مطالعه کرده است. بر این باورند که بدون وجود و اراده خالق جهان و حیات شکل نمی گیرد.
در واقع همان دانشی که ملحدان کریک نقش مهمی در ترویج آن داشتند یعنی ژنتیک و زیست شناسی مولکولی فیلسوفان مشهوری مانند آنتونی فیلو را بر آن داشت تا سرانجام پس از پنجاه سال بیخدایی مؤمن شوند.
فرانسیس کریک در سال 2004 در سن 88 سالگی در کالیفرنیا درگذشت. او علاوه بر جایزه نوبل مدال کوپلی را نیز در سال 1975 دریافت کرد. این جایزه هر ساله توسط انجمن سلطنتی لندن به دانشمندان رشته های مختلف علمی اعطا می شود و احتمالاً قدیمی ترین جایزه علمی در جهان است.
در سال 1991 کریک نیز در ایالات متحده “محقوق شایستگی” را دریافت کرد.
* بازنشر مطالب سایر رسانه ها در میجیک به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع مخاطبان است.
انتهای پیام