با مهمترین عوارض عمل دیسک کمر آشنا شوید

عوارض بعد از جراحی دیسک کمر

پس از پارگی دیسک کمر، در موارد خاصی ممکن است درمان جراحی در نظر گرفته شود. در بیشتر موارد، بافت دیسک بین مهره ای برای تسکین اعصاب تحریک شده برداشته می شود. جراحی معمولا علائم را در درازمدت تسکین می دهد، اما خطراتی نیز دارد. جراحی تقریباً همیشه زمانی انجام می شود که فتق دیسک اورژانسی باشد. به عنوان مثال، هنگامی که فتق دیسک بر اعصاب تأثیر می گذارد، مثانه یا روده ها به درستی کار نمی کنند یا سایر عضلات بسیار ضعیف می شوند. اما این وضعیت به ندرت اتفاق می افتد.

شایع ترین دلیل برای جراحی درد شدیدی است که بیش از شش هفته طول می کشد و نمی توان آن را به اندازه کافی با درمان های دیگر تسکین داد. با این حال پاسخ به این سوال که آیا کار کنیم یا نه سخت است. پیش نیاز مداخله این است که آزمایش‌های تصویربرداری و علائم نشانه‌های واضحی را ارائه دهند که فتق دیسک باعث ایجاد علائم می‌شود. قبل از تصمیم گیری برای جراحی، مهم است که جوانب مثبت و منفی آن را با پزشک خود بسنجید. وضعیت فردی نیز در نظر گرفته می شود زیرا در موفقیت درمان نقش دارد.

انواع جراحی دیسک کمر و عوارض آن

هدف از جراحی برداشتن بافت دیسکی است که باعث تحریک عصب می شود. عصب باید برای کاهش التهاب و تسکین علائم تغییر مکان دهد. برای فتق دیسک می توان از تکنیک های جراحی مختلف استفاده کرد. در زیر به بررسی روش های مختلف جراحی می پردازیم.

جراحی باز (دیسککتومی میکروسرژیکال استاندارد)

جراحی باز دیسک شایع ترین است. قسمت آسیب دیده دیسک بین مهره ای برداشته می شود. این بدان معنی است که جراح می تواند به طور مستقیم ناحیه تحت عمل را با استفاده از میکروسکوپ ببیند. جراحی میکروسکوپی نیاز به بیهوشی عمومی و بستری شدن در بیمارستان برای چند روز دارد. خطرات مرتبط با این روش شامل خونریزی، آسیب عصبی و عفونت است. بیهوشی عمومی می تواند مشکلاتی مانند مشکلات تنفسی یا گردش خون ایجاد کند.

عملیات آندوسکوپی

جراحی آندوسکوپی که به آن جراحی کم تهاجمی یا جراحی کلیدی نیز می گویند، با استفاده از ابزارهای خاص و کوچکی انجام می شود که با ایجاد برش های کوچک در پوست کمک می شود. این برای اطمینان از بهبود سریع و جلوگیری از زخم های جراحی است که می توانند باعث ناراحتی شوند. در این روش ها، یک آندوسکوپ از یک برش پوستی در دیسک بین مهره ای عبور داده می شود. یک ابزار با این رویکرد هدایت شده با اشعه ایکس به دیسک بین مهره ای هدایت می شود. خطرات این روش شامل خونریزی، آسیب عصبی و تورم است.

در هسته دیسک بین مهره ای استفاده می شود

در روش های به اصطلاح غیر مستقیم، لایه ژل مانند دیسک بین مهره ای برداشته می شود تا اندازه دیسک بین مهره ای کاهش یابد و در نتیجه اعصاب تسکین یابد. در همه برنامه ها، ابزار ابتدا در دیسک قرار می گیرد تا به هسته دیسک دسترسی پیدا کند. پشت دیسک را می توان جمع کرد که به آن نوکلئوتومی از راه پوست می گویند. یا با گرما با استفاده از پرتوهای لیزر تبخیر شود (دیسککتومی با لیزر). این می تواند منجر به عوارض جانبی مانند آسیب بافتی ناشی از گرما شود. این روش ها تنها در صورتی انجام می شوند که حلقه بیرونی دیسک هنوز سالم باشد.

درد بعد از جراحی دیسک کمر

تکنیک های جراحی توصیف شده در چندین مطالعه مورد بررسی قرار گرفته اند که برخی از آنها مستقیماً با یکدیگر مقایسه شده اند. بیشتر مطالعات بر روی بیمارانی انجام شده است که با وجود درمان، درد آنها برای چند هفته ادامه دارد. مطالعه افراد مبتلا به سیاتیک شدید. برای این افراد در صورت رعایت شرایط جراحی، درد و سایر شکایات مانند محدودیت حرکتی ممکن است در دراز مدت برطرف شود. در این صورت درد بعد از عمل کاهش می یابد. با این حال، جراحی بدون علائم نیست. تحقیقات نشان می‌دهد که توانبخشی پس از جراحی دیسک می‌تواند سرعت بهبودی و بهبود تحرک را افزایش دهد.

عوارض و خطرات جراحی دیسک کمر

مانند هر عمل جراحی، جراحی دیسک بین مهره ای برای قرار دادن پروتز دیسک بین مهره ای با خطرات خاصی همراه است. در مورد جراحی دیسک بین مهره ای در ستون فقرات کمری، فتق برش، فتق دیواره شکم، آسیب به صفاق یا روده، آسیب به مثانه در حین تعویض مهره های کمری تحتانی، فلج روده. در مردان، مشکلات نعوظ، آسیب عمومی عروقی یا التهاب ریشه عصبی ممکن است رخ دهد.

عوارض خاص جراحی دیسک

استفاده از دیسک بین مهره ای مصنوعی نیز می تواند عوارضی ایجاد کند. در موارد نادر، اگر پروتز هنوز ریشه نگرفته باشد، پس از جراحی دیسک، ایمپلنت بین مهره ها جابه جا می شود. همچنین می تواند در بدن مهره فرو رود (معمولاً در مورد دیسک های بین مهره ای مصنوعی بین دو مهره گردن) یا از استخوان جدا شده و جدا شود. علاوه بر این، هسته، که حرکت بین صفحات بیرونی پروتز دیسک را تضمین می کند، می تواند گیر کند. این منجر به محدودیت تحرک می شود. مانند تمام پروتزها، مقدار مشخصی ساییدگی و پارگی وجود دارد که می تواند باعث ساییدگی ایمپلنت بعد از مدتی پس از جراحی دیسک بین مهره ای شود.

شایع ترین علائم دیسک کمر چیست؟

فتق دیسک معمولا بین مهره های 4 و 5 کمری و بین مهره های 5 کمری و دنبالچه ایجاد می شود. بسته به جهت مواد فتق دیسک، عصب فوقانی (خروجی) یا عصب تحتانی (عرضی) در مسیر سوراخ عصبی ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. فشاری که دیسک بین مهره ای به اعصاب وارد می کند باعث تحریک و ناامیدی می شود.

سخن پایانی

مشکلات دیسک کمر شایع هستند اما به ندرت نیاز به جراحی دارند. بیش از 90 درصد از فتق یا فتق دیسک همراه با درد ساق پا با استراحت، گرما، داروهای ضد درد، وضعیت های حمایتی، فیزیوتراپی و انفوزیون های موضعی بهبود می یابند. همچنین تمایز بین آن و کمردرد ناشی از تحریک مفاصل مهره ای یا ساختارهای رباطی که در پا درد وجود ندارد، مهم است. اگر مشکل دیسک شما با درمان های غیر جراحی بهبود نیافت و نیاز به جراحی دارید، توصیه می کنیم برای به حداقل رساندن عوارض بعد از عمل، جراحی دیسک را توسط یک جراح ماهر و با تجربه انجام دهید. ما به شما بهترین دکتر دیسک کمر شیراز را توصیه میکنیم.