اما و اگرهای ساخت هواپیمای داخلی

آرمان بیات در گفت وگو با میجیک، تولید هواپیما در کشور را نسبت به همان نمونه خارجی هزینه تولید را افزایش می دهد و گفت: هر نوع هواپیما نمی تواند پاسخگوی نیاز همه کشورها باشد. هواپیماها از نظر اندازه، مدل، نوع و عملکرد متفاوت هستند و هر کدام برای بازار خاصی مناسب هستند. اندازه هواپیما تعیین کننده کارایی است که با نوع، هدف و اندازه بازار مطابقت دارد. بنابراین ما نمی توانیم یک هواپیما برای همه بازارها تولید کنیم.

وی با بیان اینکه موضوع مهم دیگر اطلاع از هزینه کل تولید هواپیما است، تصریح کرد: در مدیریت طراحی و تولید هواپیماهای تجاری و عمرانی دو شاخص اصلی یعنی طرح طراحی و تولید از نظر طراحی سازه و مهندسی داریم. و دیگری مقدار تولید است که با استراتژی هزینه را تعیین می کند که به آن هزینه تولید (هزینه برنامه) می گویند. از طرف دیگر هزینه ساخت هر هواپیما را هزینه واحد می گویند که برای یک هواپیما یا برای هزار هواپیما یکسان است. بنابراین برای ایجاد یک هواپیمای ارزان نیاز به ایجاد بازار داریم.

این کارشناس حمل و نقل هوایی ادامه می دهد: ما کشوری دانش بنیان هستیم که متخصصان زیادی با نگرش آکادمیک و طراحان توانمند داریم. اما ساختار مبتنی بر دانش ما در بخش عمران تجاری نیست، یعنی ما نمی توانیم چیزی را که تولید می کنیم بفروشیم، چون بازار کشور ما آنقدر قوی نیست که هزار هواپیما تولید کند، اینجا ما نیاز به ارتباطات بین المللی داریم.

بیات خاطرنشان کرد: دلیل اینکه همه کشورها برای ساخت هواپیما اقدام نمی کنند، بازار نداشتن آنهاست. کشورهای دیگر کنسرسیومی ایجاد کردند که در نهایت شامل چهار یا پنج سازنده هواپیما از جمله بوئینگ و ایرباس بود و کشورهای دیگر نیز در این روند ساخت و ساز کمک کردند، اما نه تنها هواپیما ساختند. دلیل اول این است که هزینه های تولید افزایش نمی یابد و دلیل دوم این است که کنسرسیوم می تواند بازار بین المللی را تصاحب کند و فروش را افزایش دهد.

وی با بیان اینکه در چنین شرایطی غیرمنطقی است که ادعا کنیم هواپیمای سایز بزرگ بسازیم که بتواند در بخش عمران مسافربری کند، افزود: باید سایز هواپیما را برای عرضه در کشور کاهش دهیم. افزایش، زیرا تعداد هواپیماها ما نیازی به حمل و نقل مسافر زیادی در کشور نداریم که بتواند هزینه تولید (هزینه واحد) را توجیه کند.

انتهای پیام