الناز کمپانی: نسل طلایی دوومیدانی انگیزه داشت اما پول نه
رکوردداران دوی 60 و 100 متر بامانع ایران گفت: نسل طلایی دوندگانی که حالا از این رشته خداحافظی کرده اند انگیزه زیادی داشتند اما به دلیل مشکلات مالی مجبور شدند کار دیگری انجام دهند.
به گزارش میجیک، مسابقات دوومیدانی داخل سالن باشگاه های کشور از نهم تا یازدهم بهمن ماه در دو گروه بانوان و آقایان برگزار شد که طی آن دو رکورد کشوری در بانوان جابجا شد. الناز شرکت در ماده 60 متر با مانع و پریسا عرب در 3000 متر موفق به شکستن رکورد ملی شدند.
به دلیل پایان عکس و تپانچه، تمرکزم را روی مسابقه از دست دادم
الناز شرکتی درباره رقابت در مسابقات قهرمانی باشگاه های کشور به میجیک گفت: در مسابقات من تاخیر داشت. قرار بود مسابقات مقدماتی و فینال ماده 60 متر بامانع روز دوشنبه برگزار شود، اما دستگاه فوتوفینیش و تپانچه که از کشور دیگری آورده شده بود مشکل داشت و مسابقه من به روز چهارشنبه موکول شد. به همین دلیل تمرکزم را روی مسابقه از دست دادم.
وی ادامه داد: می توانم رکوردی بهتر از این ثبت کنم. آخرین باری که رکورد داخل سالن را ثبت کردم در سال 1996 بود که هنوز هم پابرجاست اما در 22 دسامبر زمان 8.43 ثانیه ثبت کردم و این رکورد را شکستم. در مسابقات قهرمانی باشگاهی محدودیت زمانی 8.39 ثانیه ثبت کردم و دوباره رکورد ملی را ارتقاء دادم.
شرکتی درباره سطح رقابت در مسابقات قهرمانی باشگاه های کشور گفت: سطح بچه ها خوب است اما مشکلات فنی کمی آزاردهنده است. فتوفینیش و یک تپانچه از عراق آورده بود که نمی توانست با آن کار کند و با وسایل قبلی ضبط کرده بود.
وی با بیان اینکه در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت خواهم کرد، درباره این مسابقات گفت: نمی دانم چه کسانی می آیند. فقط می دانم که تیم هند کامل است و یک گلر دارد که در بازی های آسیایی هم نقره گرفته است. اگر تمام تیم ها تمام شوند، باید در هر موضوع یک نفر باشد. من هم تمرین کرده ام و باید ببینیم نتیجه چه می شود.
از یادداشت گذاشتن و ارسال نکردن آنها خسته شده ام
شرکتی درباره اینکه مدتی از دو و میدانی دور بود و بعد برگشت، گفت: بعد از کرونا دیگر انگیزه ای برای تمرین وجود نداشت چون مسابقات یکی پس از دیگری لغو می شد یا من رکورد زدم و من را انتخاب نکردند. . خسته شدم از این طناب کشی برای رکورد زدن و اعزام نشدن و اصرار برای حضور در تیم ملی. من هیچ انگیزه و حامی مالی نداشتم، بنابراین شروع دوباره خیلی سخت بود. سال گذشته دیدم که رکوردهای مانع باقی مانده است، برگشتم و خواستم تغییر کنم. از زمانی که شروع کردم 5، 6 بار رکورد زدم.
برای رکوردی که باز نکرده بودم برگشتم
وی ادامه داد: دوباره برای خودم شروع کردم و دوست دارم 60 و 100 با مانع بدوم و اصلا برایم مهم نیست که به مسابقه بروم. به خاطر شماره ای که باز نکردم دوست دارم برگردم.
رکورددار دوی 60 و 100 متر بامانع ایران در پاسخ به این سوال که آیا شرایط نسبت به گذشته تغییر کرده و فکر می کنید این بار در تیم ملی حضور خواهید داشت، گفت: به خاطر رکوردی که دارم می توانم به عضویت دائم ملی بروم. تیم پارسال دیر به مسابقات رفتم و به همین دلیل نتوانستند نام من را برای بازی های آسیایی و قهرمانی آسیا بنویسند. باید ببینیم سال آینده چه اتفاقی میافتد، اما رکوردی که در حال حاضر ثبت کردهام جایی برای حرف باقی نمیگذارد.
نسل طلایی انگیزه دارد اما پول ندارد
شرکتی درباره خروج نسل طلایی دو و میدانی از این رشته گفت: ما نسلی هستیم که واقعا با انگیزه هستیم و حتی کسانی که دوومیدانی را رها می کنند باز هم می توانند مثل من ادامه دهند و رکورد بزنند اما فشار مالی وجود دارد. ورزشکاران حرفه ای نمی توانند شغلی داشته باشند که برایشان درآمد داشته باشد و باید در همان فضای حرفه ای کار کنند، اما باید برای امرار معاش کار کنند. غیرممکن است که فقط ورزش کنید.
وی ادامه داد: هیچ سازمانی برای حمایت وجود ندارد. حمایتهای مالی برای ورزشهای انفرادی آنقدرها هم سخت نیست و معمولاً به دنبال ورزشهایی مانند فوتبال هستند که نامشان در تلویزیون وجود دارد. در این شرایط ادامه کار سخت است. حتی امروز هم ما بچه های با استعدادی داریم که لایق وقت و حمایت ما هستند. وضعیت نسبت به قبل بهتر شده است، باشگاه ها پول بیشتری می دهند و برخی اسپانسر خصوصی می گیرند.
انتهای پیام