افاده‌های حرفه‌ای، قراردادهای آماتور! – میجیک

افاده‌های حرفه‌ای، قراردادهای آماتور! - ایسنا

شرایط فسخ قرارداد بازیکنان و مربیان همواره باشگاه ها را با مشکلات زیادی مواجه کرده است.

به گزارش میجیک به نقل از میجیک، علیرضا بیرانوند برکنار شد! جمله ای آشنا که در دو سال گذشته در اتاق های خبر دیده اید! نه تنها بیرانوند، بلکه بازیکنان و مربیان زیادی در فوتبال ایران داریم که با توجه به قراردادی که با باشگاه بستند، به راحتی و بدون غرامت به صورت یک طرفه قرارداد را فسخ کردند و باشگاه را با چالش های جدیدی مواجه کردند. این مشکل در سال های گذشته بیشتر توسط بازیکنان و مربیان خارجی دیده می شد و جالب اینکه در بسیاری از موارد قانون این حق را می داد و باشگاه به پرداخت جریمه محکوم می شد.

به نظر می رسد فوتبال ایران حدود 20 سال است که نام حرفه ای پیدا کرده است اما در باطن هنوز بسیاری از اتفاقات فوتبال ایران با فوتبال دنیا فاصله دارد و هیچ تلاشی برای کاهش این فاصله صورت نگرفته است. یکی از مشکلات مهم فوتبال ایران مشکل قرارداد است که هر ساله در فصل نقل و انتقالات نگهداری بازیکنان را برای تیم ها و هواداران سخت می کند و مشاهده شده که ستاره های لیگ برتری آنها را ترک می کنند. تیم بسیار آسان

چند فصلی است که بازیکنان و مربیان ایرانی بندهایی را در قرارداد خود لحاظ کرده اند که بر اساس آن می توانند به صورت یک طرفه قرارداد را فسخ کنند. البته احتمال فسخ یک طرفه آسان نیست و باید اقداماتی انجام شود. اما از آنجایی که اکثر باشگاه های ایرانی در انجام تعهدات مالی خود با مشکل مواجه هستند، احتمال فسخ یک طرفه قرارداد وجود دارد. این معمولاً منجر به اختلاف بین باشگاه ها و بازیکنان و مربیان می شود. زیرا در برخی موارد قانون کمتر شفاف است و هر یک از طرفین تفسیر خاص خود را از قانون دارند. البته این تفاوت ها نیز به دلیل عدم شفافیت در مورد تعداد قراردادها است. اما سازمان لیگ با تعریف قانون سعی کرد مشکل را به حداقل برساند. حالا این اتفاق با علیرضا بیرانوند و باشگاه پرسپولیس می افتد. بیرانوند معتقد است باشگاه پرسپولیس به این قرارداد عمل نکرده و به همین دلیل حق فسخ قراردادش را دارد اما باشگاه پرسپولیس با رد ادعای بیرانوند از این بازیکن شکایت کرد.

چند سال پیش بیشتر قراردادهای بازیکنان یک ساله بسته می شد و ترجیح می دادند در پایان فصل در مورد مبلغ قرارداد صحبت کنند تا از مبلغ قرارداد متضرر نشوند. در سال‌های اخیر کمتر از قبل قراردادهای یک ساله امضا می‌شود، اما بازیکنان همچنان آزادانه باشگاه را ترک می‌کنند. در واقع قراردادهای کوتاه مدت جای خود را به قراردادهای مشروط با بند فسخ داده است و بازیکنان می توانند در پایان فصل با پرداخت مبلغی از تیم جدا شوند. وجود بند فسخ در فوتبال امروزی مشکل عجیبی نیست مثلا در فوتبال اسپانیا طبق قوانین قرارداد همه بازیکنان باید بند فسخ داشته باشند. بند فسخی وجود دارد که باعث شد نیمار در سال 2017 با مبلغ 222 میلیون یورو از بارسلونا به پاریس برود که در این میان تفاوت عمده ای بین بند فسخ قرارداد تیم اروپایی و تیم ایرانی وجود دارد و آن مبلغ مشخص شده است. . در فوتبال اروپا معمولاً میزان بند فسخ به گونه ای تعیین می شود که سایر تیم ها نتوانند به راحتی پرداخت کنند و در صورت پرداخت ضرر چندانی به باشگاه وارد نمی شود و با سود به دست آمده می تواند چند بازیکن جایگزین جذب کند. ، اما در فوتبال ایران مبلغ بند فسخ حتی گاهی کمتر از دستمزد یک فصل بازیکن است و به راحتی می تواند از آن جدا شود.

به عنوان مثال امید نورافکن که سال ها در تیم پایه استقلال حضور داشت و در این باشگاه رشد کرده بود، در سال 2017 با 50 هزار دلار از این باشگاه جدا شد و به شارلوا پیوست. این در حالی است که در تابستان امسال لیونل مسی علیرغم تمایل شدیدش به جدایی، به دلیل بند فسخ 700 میلیون یورویی نتوانست بارسلونا را ترک کند. مبلغی که تقریبا ده برابر دستمزد یک فصل ستاره آرژانتینی است و هیچ تیمی توان پرداخت آن را ندارد، در واقع مشکل اصلی فوتبال ایران در زمینه قراردادها، انجام ندادن تعهدات و سرمربی است. عدم رعایت قوانین و مقررات و همچنین عدم حضور شخص حقوقی در امضای قرارداد که در کنار درایت برخی از مدیران برنامه باعث عقد قرارداد یک طرفه به نفع بازیکنان و موجودیت آنها می شود. از یک بند جدایی عجیب و باعث ضررهای زیادی برای تیم شد. علاوه بر این مشکل، مدیران فوتبال ایران بدون توجه به منابع موجود قراردادهای سنگینی می بندند و زمانی که زمان انجام این تعهدات می رسد، اکثر آنها در باشگاه حضور ندارند و مدیر بعدی باید به این تعهدات عمل کند. ، که معمولا نمی تواند این کار را انجام دهد و این چرخه معیوب ادامه خواهد داشت

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا