از تعلیق جودو تا کار در کارخانه قند با دختر طلایی کشتی!

تعلیق

تعلیق جودو به او اجازه داد تا کشتی بگیرد و به زودی مدال طلای مسابقات بین المللی قرقیزستان را به دست آورد.

او 20 سال دارد و در شرکت نیشکر فریمان کار می کند تا بخشی از هزینه های ورزش را تامین کند. او از 10 سالگی وارد جودو شد و به تیم ملی رفت، اما فدراسیون که تعلیق شده بود، کشتی را انتخاب کرد. او به تمرین فنون جودو روی کشتی پرداخت و با قهرمانی در مسابقات کشوری به تیم ملی آلیش رسید.

محدثه حسینی در اولین سال حضور خود در کشتی فرنگی به مسابقات بین المللی قرقیزستان اعزام شد و در وزن 65 کیلوگرم طلا گرفت، اما به جودو بازگشت و امیدوار است فدراسیون برای حضور در مسابقات بین المللی این محرومیت را لغو کند.

حسینی گفت وگویی با خبرنگاران میجیک داشته که مشروح آن را در ادامه می خوانید.

جودو آویزان شد، کشتی گرفتم

از 10 سالگی جودو را شروع کردم. در آن زمان کشتی بانوان در ایران فعال نبود و جودو نزدیک ترین رشته به کشتی بود، بنابراین این رشته را انتخاب کردم. 12 سال در تیم ملی بودم. وقتی فدراسیون تعلیق شد، تمریناتم متوقف نشد چون می دانستم محرومیت برداشته می شود، اما باید به رشته دیگری می رفتم. من تحت تأثیر قرار گرفتم زیرا عمو و خواهرم کشتی گیر بودند. البته او آزادانه تمرین می کند اما در خانم ها فقط آلیش را داریم.

در تمرینات کشتی در استان خودم شرکت کردم و بعد از چند ماه قهرمان مسابقات کشوری شدم. مسئولان استان قبل از مسابقات کشوری تحلیلی انجام دادند و امیدوار بودند که من برنده باشم. چند تاکتیک جودو هم دارم که باید از آنها استفاده کنم و قهرمان شوم. بعد از آن به تیم ملی پیوستم.

استرسم را کنترل کردم و طلا گرفتم

قبل از اعزام به قرقیزستان شرایط خوبی در اردوی تیم ملی کشتی داشتم و او مربی خوبی را انتخاب کرد. زنان براتی، میرزایی و درخشانی هر چه در توان داشتند دادند و ما کم نداشتیم. همچنین تحلیل خوبی از رقبای خود در قزاقستان و قرقیزستان انجام می دهیم تا به مانعی برنخوریم. البته در حین مسابقه استرس می گیرم اما باید خودم را کنترل کنم و با تمرین با استرس مقابله کنم.

وقتی طلا می گیرم احساس خوبی دارم چون هر ورزشکاری دوست دارد از سکوی قهرمانی بالا برود و باعث افتخار کشورش شود. همچنین با توکل به خدا، تلاش پدر و مادرم و تمریناتی که با خواهرم انجام دادم، اعتماد به نفس خوبی برای قهرمانی به دست آوردم.

دوری از جودو برایم سخت بود

پس از بازگشت از مسابقات قرقیزستان، فدراسیون جودو اعلام کرد که امکان بازی جودو در کشورهای اسلامی وجود دارد. به همین منظور از نفرات اول سال های گذشته برای شرکت در انتخاب دادستان جودو دعوت کرد. من هم شرکت کردم و در تیم ملی حضور داشتم. من هنوز در ارتش هستم

من یک جودوکار کشتی بودم، اما حالا که رشته ام می تواند رقابت کند، دوباره به تعادل بین تلاش های فدراسیون و مربی ام بازگشته ام. البته با خانم براتی سرمربی تیم ملی آلیش صحبت کردم و مقرر شد در صورت ادامه محرومیت فدراسیون جودو تا مسابقات کشوری آلیش، فعلا در جودو بمانم و به کشتی برگردم. . از جوانی در جودو شرکت می کردم، به این رشته علاقه داشتم و رفتن به رشته های دیگر برایم سخت بود. البته به کشتی هم علاقه دارم و این رشته باورنکردنی است.

به دلیل شرایط اقتصادی مجبورم کار کنم

علاوه بر ورزش در دانشگاه آزاد فریمان در رشته علوم تربیتی تحصیل کردم و در شرکت قند فریمان نیز مشغول به کار بودم. هدف ورزشکاران ورزش و قهرمانی است اما شرایط اقتصادی کشور این گونه است که من مجبورم کار کنم چون هزینه بلیت و مکمل ها زیاد است اما خوشبختانه شرکت قند از من در سفر و کمپینگ و هزینه ها حمایت می کند و نه. من را به اندازه هر کارگر دیگری سخت گرفت.

جا دارد از تیم مدیریتی شرکت نیشکر فریمان آقایان ابراهیم دهقان پیر، فرهام دهقان و علی امینی که حمایت خود را انجام دادند تشکر کنم. با شرایط اقتصادی فعلی حمایت مالی برای حمایت از ورزشکاران کمتر است اما این مدیر کارخانه از من حمایت می کند.

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا